Podlasie, dzień czwarty.....Podlaquia, cuarto dia

Ten ranek był wyjątkowo leniwy,  nie wyszłam poza ganek,  z nogami  na drugim krześle obserwowałam świat - gankowy świat, nagle śmignął mi  ptaszek, zresztą  ten sam co każdego ranka,  ale tym razem  przysiadł na chwilę na kamieniach,  tylko  na tyle  by zrobić mu to jedno, jedyne zdjęcie,  kulczyk a moze trznadel? 

Jak pisałam w poprzednim poście, mój aparat odmówił wspołpracy, zdolałam  namowić go na zdjecia robione teleobiektywem.  A tenże obejmuje tylko niewiele z tego co chciałabym pokazać.

Fue una mañana perezosa, no sali del porche, sentada con piernas arriba en la otra silla, miré el mundo - mundo desde el porche... de repente voló como una flecha un pajarito, un pajarito que cada mañana aparecía frente de mi, pero esta vez por un momentico se posó sobre las piedras, suficiente para tomarle una foto, solo una...fue el escribano  cerillo  o  el serín coronigualdo..no se.

El dia anterior  mi camara no quiso colaborar mas conmigo, logré solo montarle el teleobjetivo en lugar de su  lente usual. asi logré que funcionó, pero el campo que abarcaba fue mucho mas limitado.   

Poobserwowałam sobie też tego  insekta,  niewątpliwie pszczołowatego,  takie maleństwo  ładniutkie.
Segui observando sentada en el  porche, apareció un insecto parecido a la aveja..un animalito pequeñito y adorable. 

Artenka zarządziła koniec lenistwa, w droge!...tym razem bardzo polną.
Pero mi amiga Artenka decidió  terminar con mi relajo, dispuso una salida... por una carretera muy de campo.

Do Roskoszy, do zespołu dworsko - pałacowego w pobliżu Białej Podlaskiej. kiedyś własność Katarzyny z Sobieskich Radziwillowej, odrestaurowany i przekształcony w hotel.
Roskosz..es la primera parada, un complejo palaciego sumergido dentro de un gran parque, recién restaurado y convertido en un hotel acogedor.

A potem do Konstatynowa,  w odległej  przeszłości  zwanego Kozieradami, w 1729 roku ówczesny właściciel  Karol Józef Odrowąż Siedlnicki nazwał posiadłość  Konstantynowem na cześć swojej żony Konstancji z Branickich. Znajduje się tu  pałac, pierwszą jego wersję wybudowano w połowie XVIII wieku, przebudowano go w początkach XIX wieku w stylu neogotyku angielskiego. Po wojnie w 1944 roku wywłaszczono ostatniego właściciela Plater- Zyberka  i  w oficynie zorganizowano szkołę podstawową a w pałacu aptekę. Szkoła wyprowadziła się z pałacu w 2005 roku.  .
Obiekt jest własnością gminy i nie przedstawia się najlepiej.
Otoczony jest parkiem, dzisiaj też bardzo  zaniedbanym. Niestety to miejsce nie miało szcześcia  pałacu z Roskoszy.

La siguiente parada... Konstantynow, con un palacio de la mitad del siglo XVIII reconstruido en los comienzos del XIX en el estilo neogótico inglés, después de la segunda guerra mundial expropiado y convertida una parte  en la escuela primaria  y otra en la farmacia. Hoy pertenece a la alcaldía de la ciudad y desgraciadamente no está en el mejor de las condiciones, al parque igualmente le falta el cuido. Este palacio no tuvo suerte del anterior, el de  Roskosz

Wejścia pałacowego pilnują groźne lwy.
El palacio lo cuidan dos grandes leones,

 o dziwnych łbach gigantycznych żab.
pero curiosamente sus caras me parecían a las caras de ranas gigantes.

Potem  pomknęłyśmy  do Gnojna  gdzie znajduje się prom na Bugu, niestety był nieczynny, miejsce jednak było bardzo urokliwe a jako że była to pora obiadowa, to rozłożyłyśmy nasze wiktuały i patrząc na rzekę i przeciwległy Niemirów  zajęłyśmy się relaksująca konsumpcją.
Gnojno fue el lugar donde pensamos atravesar el río Bug utilizando el  ferry, pero lo encontramos  sin funcionar, sin embargo el lugar nos pareció tan agradable y como llegó la  hora de almorzar,  sacamos nuestro picnic y disfrutando del ambiente nos dedicamos a  saborear la comida y descansar un rato a la orilla del río.

Także w Gnojnie był do zobaczenia kościół św, Antoniego Padewskiego z końca XIX wieku wybudowano go jako świątynię prawosławną. W 1947 roku został przejęty przez Kościół Katolicki.
En Gnojno visitamos  la iglesia  de San Antonio de Padua de finales del siglo XIX, en sus inicios pertenecía a los católicos ortodoxos  hoy sirve como  la iglesia católica romana.

W Gnojnie jest punkt widokowy na dolinę rzeki Bug.
Arte pomknęła podziwiać pejzaże a mnie zatrzymała ta , wyśpiewująca swoje trele, zięba..
En el mismo pueblo  de  Gnojno se encuentra un mirador  a las vistas hacia el valle del río Bug. Artenka corrió para disfrutar de sus panoramas  a mi me detuvo este pajarito, el pinzón que no paraba  cantar.

W końcu i ja dotarłam na miejsce,
finalmente llegué al lugar de las vistas.

Przeleciała czapla siwa.
Voló una majestuosa  garza real

 Był i łabędź
El solitario  cisne nadaba en las aguas del rio

Niedalekie Borsuki też kuszą  widokami  na rzekę Bug,
El cercano pueblo de  Borsuki nos atrajo por el otro punto de contemplación de las vistas hacia el valle del río Bug.

Borsuki to ładna wioseczka, ladne domy, następne równie ładne to Serpelice i Mierzwice

Borsuki - un pueblecito lindo, de casas bonitas ..lo siguen otros igualmente acogedores...Serpelice y Mierzwice

W Serpelicach znajduje się duża kapliczka  czworoboczna ze  świątkami ludowymi na każdej ze ścian

En Serpelice en el centro de la aldea se encuentra una curiosa capilla en forma de cubo , en cada de sus paredes se encuentra un santo hecho por los tallistas populares.

Nadbużańskie wioski  mają swój niezaprzeczalny urok.
Los pueblos de esta región tienen un cáracter muy peculiar e indudable acogedor.

Mnóstwo bocianów...wszędzie.
Por donde uno pasa  encuentra  infinidad  de nidos de las cigueñas.

w Starych Mierzwicach  Nepomuk, jeszcze z przedwojny...za szkłem...
En Mierzwice se encuentra la capilla de San Nepomuceno, puesta aquí desde  antes de la segunda guerra mundial. El nicho tiene vidrio, lo que dificultó hacer la foto .

i w końcu docieramy do Grabarki, gdzie już kiedyś byłam i bardzo chciałam tę wizytę powtórzyć. Ta góra pokryta krzyżami,  miejsce kultu wyznawców Prawosławia,  robi  na mnie duże wrażenie.

Finalmente hemos llegado al pueblo de Grabarka, hace algunos años estuve aquí y sentí una gran emoción, asi que insistí de regresar. Una colina cubierta por miles de cruces y  crucifijos, cada uno con alguna historia para contar. Es impresionante. Es el lugar de culto de los católicos ortodoxos. 

Ten widok mnie rozczulił.
Un cuadro conmovedor, los monaguillos esperando la misa.

Górę wieńczy cerkiew Przemienienia Pańskiego,  wybudowana na miejscu podpalonej 1990 roku, drewnianej . Wyświęcona w 1998  roku.
Sobre la cima se eleva una pequeña iglesia de la Transfiguración del Señor.  Nueva,  porque la anterior del siglo XVIII  fue incendiada en 1990.  La nueva   fue  consagrada en el año  1998.

U podnóża cudowne źródełko, które jak głosi legenda uratowało w 1710 roku okolo 10 tys. ludzi, którzy tutaj sie schronili uciekając   przed  epidemią dżumy.

Al pie de la montaña emerge un manantial  considerado milagroso, en el año 1710 la gente que se resguardó aquí huyendo  de la peste, se ha salvado.

i równie cudowna rzeczka, w której wierni przemywają swoje ciała.
e igualmente milagroso  es el riachuelo, donde los creyentes sumergen sus cuerpos.
.

Byłam już bardzo zmęczona, ale z Arte nie  ma żartów, musimy jeszcze do Mielnika...
no to prosze, jedziemy do Mielnika,  który szczyci się tysiącletnią  historią.
Pierwsza zaprezentowała się nam  cerkiew pw. Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy  z 1825 roku, styl klasycystyczny, zastałyśmy jej drzwi otwarte bo odbywała się w niej jakaś ceremonia.

A estas  altura el cansancio se apoderó de mi, pero Artenka tuvo que cumplir con su plan, hubo que visitar un pueblo mas...Mielnik...de historia milenaria..
hmm.....pues vamos!  comenzamos con la iglesia ortodoxa, que conseguimos con las puertas abiertas... de estilo clásico, del año 1825.

Idąc dalej ulicą Brzeską  dochodzimy do wzgórza zamkowego.

U jego  podnóża znajdują się ruiny rzymskokatolickiego  kościoła pw. Świętej Trójcy zbudowanego na miejscu innego wzniesionego tutaj na terenie dolnego zamku jeszcze przed 1420 rokiem.
Kościół  w czasie wojen szwedzkich został zniszczony i  odbudowany w XVIII wieku, 1866 roku zamknięty przez władze rosyjskie a następnie oddany w ręce Prawosławia,  spalony w 1915 roku  nie doczekał się odbudowania. Dzisiaj stanowi bardzo malowniczą ruinę.

Siguiendo por la calle Brzeska llegamos a la montaña del castillo. en la parte de abajo yacen unas  ruinas de la iglesia católica de la Santa Trinidad, fue puesta en el lugar de la anterior construida antes de año 1420. Durante las guerras con Suecia fue destruida y levantada de nuevo en el siglo XVIII, en el 1866 las gobernantes rusos que ocupaban estos terrenos decidieron cerrar el templo para entregarlo tiempo después a la iglesia ortodoxa.  Fue destruido por el fuego en el año 1915 y nunca mas reconstruido Hoy  encanta como una ruina sumamente pintoresca.

Wspinamy się na szczyt wzgórza zamkowego, gdzie już nie pozostało prawie nic z zabudowań zamkowych, a był tu murowany zamek królewski wybudowany w średniowieczu. Został zniszczony w czasie potopu szwedzkiegow 1656 roku,   dzis stąd  rozpościera się  widok  na cerkiew, cmentarz i zakola Bugu.
Escalamos la montaña donde no quedó prácticamente nada del castillo medieval,  fue destruido durante la invasión sueca en el año 1656, hoy  de su cima se abren unas maravillosas vistas para la iglesia ortodoxa, el cementerio con una antigua capilla y al valle del río Bug.

Cmentarna kaplica prawosławna z 1776 roku, kiedyś  unicka

Wracamy do samochodu ulicą Brzeską zwracając uwagę na mniej zabytkowe ale ładne budowle.

Regresamos al carro por la calle Brzeska  bordeada por bonitas casas.

Dzień kończy się przeprawą  na drugą stronę Bugu w Zabużu, było już późno  ostatni kurs promu wybłagała Arte. Zaoszczedziło nam to kawał drogi do domu.
El largo día llegó a su fin,  solo faltaba atravesar el río utilizando el ferry,  tuvimos suerte  de llegar al tiempo al último viaje.

Panowie trochę się z nami przekomarzali ale przeprawili nas na  drugi brzeg.
En realidad los señores ya quisieron dejar el trabajo. pero a los muy emotivos ruegos de Artenka cedieron y pudimos hacer el viaje.

Załoga miła, ale serca nam skradł ten, przepiękny i uważny załogant.
Fueron muy simpáticos pero el mas simpático miembro de la tripulación resultó ser este perrito.

Pozdrawiam y saludos