Taka Warszawę zostawilam, Lasek Kabacki czarnobiały, zamglony, nostalgiczny...
Deje a una Varsovia asi...el bosque de Kabaty en blanco y negro, sumergido en la neblina, pura nostalgia.
a zastałam Porto optymistyczne, białomagnoliowe, jasne, słoneczne...
Y encontre a Porto claro, brillante, adornado de blancas magnolias...
przebiegłam się po uliczkach, zadzierając głowę..
Camine por las calles mirandoa hacia lo alto
krzyki mew, jak zwykle w Porto
Porto sin los gritos de las gaviotas? imposible!
zakamarki, zakątki, zaułki, to jest to co tutaj tak lubie
Recovecos, rinconcitos, callejuelas..es esto que me atrae tanto de esta ciudad.
rzeka Douro, słońce grzeje i rozbiera do krótkich rekawów
El rio Duero... el sol calienta, permite aligerar la vestimienta..y
można i tak! opalać twarz nie przestając sztrykować na drutach.
atrapar los rayos del sol en la cara sin dejar tejer con dos agujas..
Las gaviotas falta de respeto..pero provocan una sonrisa...
Kolorowe sukienki na glownym placu Porto..Placu Wolnosci.
Los vestidos coloridos en la plaza principal de la ciudad...la de Libertad.
Niesmiale magnolie ale tylko tutaj, widac zacieniona uliczka..
LAs timida flor de magnolia, aqui en la calle un poco sombreada.
Gdzie indziej kwitnąco.
Hubo lugares mucho mas floreados.
21 lutego... dzień moich urodzin moja córka wzięła wolne w pracy i podarowała mi cały dzień włóczegi po mieście...
bardzo spodobał mi się pomysł na ściany tego lokaliku.
21 de Febrero... mi cumpleaños, mi hija pidio dia libre en su trabajo y paseo conmigo por la ciudad...
Que linda idea para una pared en este restaurancito.
Nowoczesność, ale bardzo portugalska
Las construcciones modernas pero muy de Portugal.
Sklepiki, butiki, też były w programie
Hubo que visitar las tiendas y los butik que aparecian por el camino.
Miasto, znane a jednak zawsze inne.
La ciudad tan conocida y tan diferente cada vez.
Tajemniczy ogród, rosnący na stromym zboczu spadającym do wybrzeży Douro, schowany , mało znany Jardim das Virtudes...bardzo nam przypadł do gustu.
Un jardin secreto, crecio en una ladera muy empinada llegando a las orillas del rio Duero, escondido, poco conocido Jardim das Virtudes...fue para nosotras de mucho agrado.
urodzinowe zdjecie
En la vecindad del jardin un sin fin de callecitas sinuosas, casi solitarias.
Tutaj mewy strzega domow
Aqui las gaviotas fingen de guardianes de las casas.
y los gatos extrañisimos.
En cada rincon un restaurancito.
To znalezisko bardzo nas ucieszyło...stary olbrzymi magazyn (Armazem w Miragaia) gdzie kiedyś dojrzewało wino w dębowych beczkach, dzisiaj jest centrum kulturalnym, kawiarnią, restauracją i miejscem wielu sklepików pełnych staroci...jest co ogladać!
Este descubrimiento nos asombro, fue en Miragaia, un viejo almacen (Armazen) de antigua compaña vinicola, que recuerda miles de barriles de vino madurandose, hoy es el centro cultural, lugar de encuentros, restaurante, cafeteria y sitio de decenas de tiendas de antiguedades...hubo mucho que mirar.
Miragaia, bo w tej dzielnicy się znalazłyśmy, miała swojego malarza, był nim Artur Arcos, dalej nie spuszcza wzroku ze swojej ukochanej dzielnicy, malował ją całe życie...
Miragaia, a este barrio llegamos, tuvo su pintor, Artur Arcos, que aun despues de su muerte mira los queridos espacios, las dibujaba durante toda su vida.
Tak widział swoją Miragaię..(zdjęcie wzięte z internetu)
Asi pinto su barrio ( foto tomada del internet)
Kościół św Piotra, opiekuna rybaków, mieszkańców dawnej Miragai..
La iglesia de San Pedro, considerado el patrono de los pescadores, que fueron los antiguos habitantes de Miragaia.
Kontynuujemy wędrówkę.
Seguimos caminando.
Por la noche ya con toda familia terminamos la celebracion en un pequeñito restaurante de comida de gourmet. Como una polaca no pude resistirme de probar la crema de remolacha...fue deliciosa.
Moj dzień urodzinowy skończył się póżnym wieczorem, taką celebrację lubię... dziekuję córeczko!.
Mi dia de cumpleaños llego a su fin, fue para mi totalmente a mi gusto y de sumo agrado...gracias hijita!
