środa, 28 września 2011

Wspominąjąc wakacje.....recordando las vacaciones.

No i przeminęły, pozostały wspomnienia i zdjęcia.  
Najpierw był.. Amsterdam
kanały,łódki, barki, domy na wodzie, kamienice, kamieniczki, targ kwiatów, muzea, rowery.
Tłumy turystów, przybyszów ze wszystkich zakątków świata, wielorasowych, wielokolorowych, doskonale przemieszanych. Miasto swobody i tolerancji.
Wszyscy wiedzą jak wygląda Amsterdam, więc trochę  scen uwiecznionych moim aparatem. Moje obrazki..

Asi, que ya han pasado, quedaron los recuerdos y las fotos.
Primero fue...Amsterdam
los canales,barcos, barquitos, casas sobre el agua,edificios al borde del agua, el mercado de las flores, museos, bicicletas.
Una multitud de turistas, de todas partes del mundo, de diferentes rasas  multicolores. Perfectamente mezclados.
La ciudad de tolerancia y libertad.
Todos conocen como es Amsterdam, asi que un poco de mis escenas, de mi visión de esta  encantadora ciudad.







Najwęzsza kamieniczka w mieście, i chyba na świecie.
La mas angosta casa en la ciudad, y creo, en el mundo.



Widać jak zostala wciśnięta miedzy dwie inne kamieniczki, chciałabym zobaczyć jak taką ciasnotę rozwiązano w środku.
Se ve como quedo apretujada entre dos edificios vecinos.Quisiera ver como con esta estrechez resultaron los interiores.



To wodne, mieszkalne rozwiązanie bardziej mi się podoba, mogłabym  tak pomieszkiwać kołysając sie łagodnie na kanale. 
Esta solucion de vivienda me gusta mas, pudiera vivir feliz con el ligero movimiento del agua. 



Ten domek o prostych, nowoczesnych liniach bardzo mi odpowiada, może brakuje w jego otoczeniu troche zieleni.
Esta casita de lineas rectas y modernas me gusta mucho, solo faltan algunas plantas a su alrededor.



Te dwie panie wyglądały na szczęśliwe pływając  łódką po kanale. Ta ręka to pozdrowienie skierowane do nas.
Estas senoras parecen felices navegando por el canal. Esta mano es el saludo dirigido hacia nosotros.



Kwiaty z targu kwiatowego. Zachwyciły mnie róże w tych kolorach.
Las flores del mercado...me encantaron los de este color.




Rozkwiecone ogródki w środku miasta.
Los jardines llenos de flores en el  centro de la ciudad.



Rowery, rowery i rowery. Tysiące rowerów, proste, zwykłe i niezwykłe. Bawiło mnie ich oglądanie.
Bicicletas,  bicicletas y bicicletas. Miles de bicicletas, sensillas, normales  y a veces muy originales. Me divertí viendolas.









Ten pan wcześnie rano wybrał się po bułeczki na swoim rowerze.Zapomniał uporządkowac swoją czuprynę.
 El señor muy temprano por la mañana salió en la bicicleta a comprar los pancitos para el desayuno, pero se le olvidó ordenar su cabellera.


No, no, zachwyciłam się tą panią, była taka elegancka !
Wow! quede encantada con esta señora, estuvo tan elegante !


Czarny wehikuł przed domem. I okno ! Holendrzy nie koniecznie je zasłaniają, a przechodnie grzecznie w nie nie zaglądają, a ja zagladam! Okna często prezentują wystrój wręcz artystyczny, a i wnętrze często jest godne podziwu.


El vehículo negro frente de la casa. Y la ventana! Los holandeses no siempre usan cortinas y los transeuntes educadamente no miran..yo si, yo miro! A veces tienen un arreglo tan artístico,  y el interior muchas veces parece de una revista.


To wnętrze , wierzcie mi, było przepiękne!
Este ambiente fue muy bello!


Taki tłum egzotyczny w tym oknie.
Que exótica gente en esta ventana!






Okna zawsze służą przeprowadzce.
 Las ventanas tambien sirven para las mudanzas.





Przy takim stróżu drzwi mogą  stać otworem.
Con un vigilante asi las puertas no necesitan estar cerradas.


Na placu przed pałacem królewskim cały dzień trwał festiwal Kriszny.Barwny tłum jego wyznawców zwracał uwagę przechodniów.
En la plaza frente del palacio real se realizó festival de seguidores de Krishna. Tuvieron mucho interes de los transeuntes.


Długo obserwowałam  tę postać , wygladała jak żywa,  okazało się jednak że nią nie była. Wyznawcy oddawali jej hołd a po zakończeniu całej ceremonii, została przeniesiona bardzo godnie na przednie siedzenie samochodu i przypięta pasami, potem samochod wolno oddalił się.
Por largo rato observe esta figura tratando de adivinar si esta viva..no resultó serlo, pero los seguidores la trataban con mucho respeto y después de toda ceremonia la llevaron a la silla del carro, la amarraron con el cinturon y lentamente el carro abandonó el lugar.




I tutaj nie zabrakło roweru. 
Aqui tampoco faltó la bicicleta




Ta scenka bardzo mnie zauroczyła!
Esta escena me gusto mucho!

O jakie kolorowe domy!
Que edificios tan llenos de color!


Nie tylko kolorowe ale jeszcze z ciekawymi hasłami.
No solo llenos de color, llevan tambien unos  pensamientos muy interesantes.


No dobrze! niech będzie taki typowy widoczek amsterdamski.
Ok! esta es la típica foto de Amsterdam.


I nie może zabraknąć holenderskiego wiatraka.
 Y no puede faltar un molino holandés.

     
Tutaj kończę pierwszą relację z wakacji. 
Pozdrawiam!

Aqui termina la primera parte de mi relato vacacional. Saludos!                                      


poniedziałek, 12 września 2011

Większyce, kolejna wizyta....Większyce, una visita mas...

Wracam, zawsze wracam tutaj, kiedy drogi  bliskie mojemu  miejscu dzieciństwa i młodosci. Większyce..... tutaj sie urodziłam, tutaj byłam dzieckiem, dziewczyną, stąd wyjechałam na studia, tutaj odbyło sie moje wesele, tutaj moje córki odwiedzały dziadków. Tyle wspomień,  więc jak nie wracać w to miejsce!

Jeszcze raz wróciłam.

Zamek,  teraz zwany pałacem , stoi, odrestaurowany z pietyzmem, mieści się w nim restauracja, ale ciągle nie koniec robót...

Po wojnie, w tym miejscu, mój tata zorganizował Uniwersytet Ludowy, bardzo wierzył z ich ideę, w potrzebę kształcenia młodzieży  wiejskiej podnosząc jej poziom wiadomości ogónych  i zawodowych.     Idea  uniwersytetów ludowych   powstała w połowie 19 wieku w krajach  skandynawskich szybko rozpowszechniła się i w Polsce,  pierwszy taki ośrodek powstał  w 1900 roku.  Po drugiej wojnie światowej reaktywowano ich działalność ale w 1949 zlikwidowano je , np. w Wiekszycach funkcjonował w tym czasie Dom Dziecka, po 1956 przywrócono ich działalność.
Moj tata bardzo sie oddał tej idei, moja mama wiernie mu towarzyszyła.
To był ich świat, to było ich życie. I tak przez ponad 30 lat.

Ojciec ciężko przeżył fakt przejścia na emeryturę. Wyjechał do Opola a zamek podupadał aż został  zamknięty i przekształcał sie w ruinę.
20 hektarowy park z unikalnym  starodrzewiem zarastał chwastami, staw zamienił sie w dzikie bagno.
No i dostał się w końcu w ręce prywatne i oto rezultat.


Volví, siempre regreso aqui cuando mis caminos se acercan al lugar de mi niñez y juventud.   Wiekszyce...sitio donde nací, donde crecí, donde fui niña, muchacha, de aqui salí a la universidad, aqui fue mi boda, aqui mi hijas visitaban a los abuelos. Tantos recuerdos..como no regresar a un lugar asi!

Estuve alli de nuevo.

El castillo llamado ahora palacio, esta restaurado con minuciocidad, con detalle, en la parte baja han organizado un lujoso restaurante, pero los trabajos de la renovación siguen....
Despues de la Segunda Guerra Mundial, en este lugar, mi papá instaló La Universidad Popular, fue entusiasta de su idea, ha creido en la necesidad de elevar la educación de la juventud campesina, en el campo de conocimientos generales y profesionales.
La idea de las universidades populares nació en la mitad de siglo 19 en los paises escandinavos, rápidamente se propagó y en Polonia primer centro de este tipo fue creado en el año  1900. Despues de la guerra estas escuelas fueron reactivados por el gobierno  pero en 1949 se cerraron sus sedes y en Wiekszyce se ha creado un orfanato. Despues del año 1956, volvieron a iniciar sus actividades.
Mi Papá estaba totalmente entregado a su idea, mi  Mama fielmente lo acompaño.
Este fue su mundo, su vida. Y así por más de 30 años.
Mi padre muy trágicamente vivió el pase a la jubilación. Se mudó a Opole y el castillo  se sumergió  lentamente en olvido y abandono...han cerrado su actividad.
El parque,  con unos ejemplares únicos y muy viejos de arboles, desaparecía en descuido, el lago se llenó de barro.

Finalmente  fue comprado por una empresa privada y este es el resultado.....


Na pierwszym piętrze był nasz pokoj dzięciecy, to te  dwa okna narożne. W tym pokoju pod łożkami hodowaliśmy wszelakie zwierzaki, małe rybki ze stawu, kijanki, które zmieniały sie w żabki i wracały do bajora, karmilismy małe wrony, które wypadły z gniazd, chrabąszcze majowe...

Balkon jak taras gdzie w lecie opalaliśmy  się i kąpaliśmy się  w malej wanience, to był nasz basen kąpielowy.

En el primer piso en la esquina,  con dos ventanas,  nuestra habitación de niños. En esta habitación hemos críado todo tipo de animales, muchas veces por debajo de la camas para que mama no se dé cuenta.. hemos disfrutado de pequeños peces  del estanque del parque, de los renacuajos que se estaban transformando en ranitas y las regresabamos al lago, alimentabamos pequeños pajaritos que caían de sus nidos, observabamos los coquitos de mayo...

El balcón de tamaño de una terraza, aqui en verano tuvimos una bañerita , fue nuestra piscina.





Ten taras służył jako scena dla wielu uroczystości, między innymi wystawiano tutaj przeróżne obrzędy ludowe.
W czasach kiedy zamek pozostawiono samemu sobie, został kompletnie rozebrany, nowy właściciel odtworzył to miejsce z całą skrupulatnością.

Esta terraza fue escena de muchas celebraciones, entre otras , se presentaron aqui muchos espectáculos de las costumbres populares.
En los tiempos cuando el castillo quedo en olvido, fue completamente destruida y saqueada. El nuevo propietario la ha reconstruido fielmente.







Park, staw..jeszcze czeka na wypieszczenie. Tutaj  przeżywaliśmy najwspanialsze przygody.
El parque...todavía  esperando  una mano.  En el hemos vivido nuestras aventuras de niños.
  

A to restauracja w części dolnej zamku. Tutaj była kiedyś sala teatralna, sale wykładowe, biblioteka i gabinet mego ojca.

Aqui el restaurante en la parte baja del castillo. Antes fueron las salas de teatro, de clases, biblioteca y el gabinete de mi papá.








Tato, byłam tam, myślę  że byłbyś zadowolony, może to nie ośrodek kultury, ale też nie ruina..... wierzę, że park i Twoje ukochane  drzewa wypieszczone będą.
Eeee! Ty to wszystko widzisz tam z góry, na pewno!

Papá, estuve alli, creo que estarías contento, no es un centro de cultura pero tampoco una ruina....sé, que el parque y tus arboles un día serán tratados con cariño.
Eeeee! Tu ves todo esto desde alla , desde el cielo, estoy segura!

Grażyna