Aveiro jest malowniczym miastem położonym przy ujściu rzeki Vouga do Atlantyku. Ujście to tworzy skomplikowane rozlewisko wodne złożone z zatok, kanałów , lagun dodających miejscu niewątpliwego uroku. Aveiro było kiedyś portem nad Atlantykiem ale w 1575 roku sztorm zasypał dojście do morza i tworząc rozległą lagune, Spowodowało to gospodarczy upadek miasta...niemniej jednak sytuacja uległa poprawie kiedy pojawiło się nad laguną warzelnictwo soli, i zbiór wodorostów używanych do użyźniania gleby. Miasto przecinają kanały po których kursują moliceiros, płaskodenne łodzie kiedyś używane do połowu wodorostów, teraz służące turystom w spacerach po lagunie i kanałach, stąd Aveiro zwie się Wenecją Portugalii.
Główny kanał dzieli miasto na dwie części, północną i południową, ta ostatnia była miejscem bogatszych mieszkańców , północną zamieszkiwała biedniejsza ludność, a przed wszystkim rybacy. Południową część zwiedziłam kilka lat temu, tym razem poszliśmy na spacer w północne strony.
Aveiro , una pintoresca ciudad situada en la desembocadura del rio Vouga al Atlantico. La ria forma un complicado sistema de canales y lagunas, dandole al lugar mucha belleza. En los tiempos antiguos Aveiro fue un prospero puerto maritimo, pero en el año 1575 una gran tormenta trajo a la desembocadura grandes candidades de sedimientos cerrando la entrada al mar...esto provoco que la situacion economica de la ciudad sufriera una desmejora hasta que los pobladores comenzaron trabajar las salinas y recolectar las algas para fertilizantes.
La ciudad la atraviesan canales por los cuales navegan barcos llamados moliceiros, antiguamente usados para recolectar las algas y ahora para pasear a los turistas. De aqui la razon por la cual Aveiro se gano el nombre de la Venecia de Portugal.
El canal principal divide la ciudad en dos partes. La parte al sur del canal fue poblada por la gente mas pudiente, la del norte, por pobres, especialmente por los pescadores. La parte del sur la camine unos cuantos anos atras, esta vez nos dedicamos a visitar la parte norteña.
Widok na część południową , tę zamożniejszą.
La vista hacia la parte sureña, la de la gente mas acaudalada.
a to ta biedniejsza, rybacka
y esa mas pobre, la de los pescadores
W soboty na jej uliczkach i placykach odbywa sie targ staroci,
W głębi kościół ...Igreja da Vera Cruz
Cada sabado en las plazas y las callecitas del barrio tiene lugar el mercado de antiguedades
En el fondo ..igreja da Vera Cruz
jakie piękne gąsiory na wino, gdyby nie to , ze czekał mnie powrót samolotem do Warszawy ...na pewno zakupiłabym takie cuda.
Que botellones!!!si no fuera el avion que me llevaba de regreso a Varsovia...compraria por lo menos uno.
kiedy wreszcie oderwałam wzrok od wystawianych starych cacek zoczyłam taką wspaniałość architektoniczną...okazała się "casa da cha", czyli herbaciarnią, w stylu Art Nouveau..pognałam do jej drzwi...zamknięte były,
wrócę kiedyś ani chybi
Cuando al fin levante mis ojos de tantas maravillas dispuestas en las mesas vi esta casa en el estilo de Art Nouveau..resulto ser la "Casa del Cha" Casa de Te ....corri hasta la puerta pero estaba cerrada...regresare un dia!
Szperając w internecie moja córka wybrała na obiad "OBairro", małą restauracyjkę w pobliżu targu rybnego..
i to był strzał w dziesiątkę..malusieńka a jakie dania! kucharzem okazał się młodzieniec wykształcony w szkole gastronomicznej w Coimbrze.
Mi hija encontro en el internet una informacion muy favorable sobre un restaurante cerca del mercado de pescados y mariscos, llamado "OBairro", alli decidimos a almorzar.
Fue una eleccion muy acertada, un sitio pequenito pero que comida! El chef fue instruido en una escuela de gastronomia de Coimbra.
jako danie główne zażyczyłam sobie rybę, najświeższą na świecie, przecież obok jest targ rybny
ale najlepsze były desery, poezja!
Elegi un plato de pescado fresquesisimo, la pescaderia estaba al lado...pero los postres resultaron ser una poesia
nasz entuzjazm konsumpcyjny nie podzielał święty umieszczony w niszy restauracyjnej...z oczami zwróconymi w niebo zignorował nas kompletnie.
El animo nuestro no compartio este Santo...permanecio imperturbable en la capillita del restaurante con los ojos dirigidos al cielo
Uliczki w porze poobiedniej, moja wnuczka z plecaczkiem JUTY!!! Jutko wielkie dzieki!
Salimos a las calles, mi nieta con un morralcito hecho por mi amiga JUTA... gracias Juta!
sacrum
sacrum
i profanum
Na ścianie secesja
y profanum
en las paredes ... Art Nouveau
chmara gołębi zwróciła moją uwagę
el cielo cubierto por la nube de palomas
palmy jak ta z Alei Jerozolimskich, ale te sa najprawdziwsze w świecie.
Las palmeras como la de Varsovia en la Avenida Jeruzalem...pero estas son de "verdad verdad"
a i dom niczego sobie
Esta casa " bien parecida"
dalej pojechaliśmy do Mangualde...około 100 km na wschód od Aveiro...rankiem przywitała nas mgła i deszczowe zapowiedzi
Seguimos a Mangualde... 100 km en direccion Este del Aveiro...amanecimos otro dia entre las neblinas y con pronostico de lluvia
w ogródku rosło drzewo kaki, obwieszone owocami, nikt na nie nie zwracał najmniejszej uwagi, no może ptaszki a to taki smaczny owoc, widziałam w czasie pobytu w Portugalii mnóstwo tych drzew, bezlistnych całych w owocach , i dziwiło mnie ze nie było chętnych by je zerwać.
En el jardin estaba un arbolito de caqui lleno de frutas, nadie le interesaba recogerlos, hm...solo los pajaritos los degustaban... son tan sabrosos! durante mi estancia en Portugal vi tantos de estos arboles, sin hojas pero cargados de frutas y no habia a quien le provocaria comerselas.
W taką niezbyt zachęcającą pogodę wybraliśmy się do Viseu, oddalonego 10 km na zachód od Mangualde. Miasto bardzo stare, znane jeszcze z przed naszej ery, pamięta czasy panowania Rzymian na tych terenach.
Stara jego część położona jest na wzgórzu, nie trzeba się tam wspinać, wystarczy wsiąść do darmowego tramwaju.
Con este tiempo tan poco atractivo decidimos ir a la ciudad de Viseu, solo a 10 km desde Mangualde. Es una poblacion muy vieja con la historia de tiempos antes de Cristo, en este entonces los Romanos han gobernado estos terrenos. La parte vieja de la ciudad esta situada sobre una cumbre, para llegar alli basta subir al tranvia gratuito
Kamienne mury domów i bezlistne drzewa nadają miastu surowy wygląd, bratki tę surowość przelamały.
Las paredes de piedra, los arboles sin hojas, le dan al lugar un caracter severo..solo las flores de pensamientos rompen con este sentir
Katedra - Se- której początki siegają XII wieku
La catedral- Se- data del siglo XII
zielono omszałe konary drzew
El musgo colora de verde los troncos de los arboles
troche inna zieleń i trochę inne drzewa, ale podobne, te są z recyklingu
Un verde un poco diferente, diferentes son los arboles...aunque sus ramas se asemejan a los otros
\
lubię takie kawiarnie całe w szkle....pijąc kawę nie przestaje się uczestniczyć w ulicznym rejwachu
Me gustan esas cafeterias de las paredes de vidrio...tomando cafe uno no se aparta de la vida de las calles
Los azulejos en los muros
De pronto la lluvia obstaculizo nuestro paseo en Viseu, nada mas vimos, regresamos a Mangualde, lejos quedaron las torres ....de la catedral y de Igreja da Misericordia
pozdrawiam ...saludos
