Najstarszy stavkirke i tu chciałabym zamieszkać....La mas antigua iglesia stavkirke y aqui quisiera vivir

Nastał dzionek dnia następnego, zapowiadał się pogodowo ładnie, postanowiliśmy tym razem pojechać w przeciwnym kierunku, do Skjolden,  na sam koniuszek  Lustrafiorden, który jest  odnogą Sognefjorden i stamtąd,   przeciwległym brzegiem fiordu dojechać do Urnes, gdzie znajduje sie najstarszy, norweski kościółek słupowy (stavkirke) . Wybrana droga jest bardzo malownicza, bo jedzie się samiutkim brzegiem.  

Co postanowiliśmy,  zrobiliśmy,  wyjechaliśmy i wkrótce naszym oczom ukazał się potwór, monstrum statkowe,  cruiser wycieczkowy.

 Madrugó,  el día prometia buen tiempo,  decidimos salir en la dirección contraria a la acostumbrada, pensamos llegar a  la punta del fiord Lustrafiorden, ramal del Sognefjorden, a  la localidad de Skjolden y de alli planeamos tomar la via por la otra  orilla siguiendo hasta Urnes, donde se encuentra la mas antigua iglesia de postes - stavkirke. El camino es angosto pero muy pintoresco bordeando la orilla del fiord.

Salimos a la carretera y en seguida apareció  al  final del fiord un monstruo, un gigante ..el enorme crucero..

Aż dziw bierze, że taki ogrom potrafi dobić do samego koniuszka fiordu...Więc to prawda, że fiordy są bardzo głebokie.
Dificil creer que este grandulon llega hasta la punta del fiord,  prueba de cual profundo es.

Niektórzy cruiserowi wycieczkowicze  już wypłynęli motorówką na zwiedzanie Sognefjorden ...
Algunos pasajeros del crucero ya salieron de paseo por los aguas de Sognefjorden.

Zatrzymaliśmy się by zrobić zdjęcia, a i ukwiecone pobocze drogi też było godne utrwalenia.
Nos paramos para tomar foto del barco, pero la orilla de la carretera fue igualamente digna de ser retenida en la imagen.

Dojeżdżamy do potwora w Skjolden, z jego wnętrz wychodzą ludzie, wychodzą, wychodzą i wychodzą...jest ich setki a może i tysiące...
Llegamos al crucero atracado en Skjolden, de su interior salia la gente, salia, salia y salia...centenas ..miles..

A my wjeżdżamy na drogę prowadzącą do Urnes, cały czas towarzyszą nam piękne widoki.
Nos incorporamos a la carretera  hacia Urnes,  siempre acompañados de las magníficas vistas.

Droga prowadzi wsród upstrzonej kwiatami  zieleni.
 A los costados la naturaleza ha creado los mas bellos  jardines. 

Tutaj stajemy na moment, to jest sklepik samoobsługowy.
Aqui nos paramos un ratico, al lado de un quiosco de autoservicio.

Można sobie wziąć  truskaweczki i wrzucić wskazaną kwotę do tego kuferka,

Uno puede tomar la cestica con las frutas y dejar en la cajita el dinero  indicado.

Wysiadamy w Ornes, do kościółka trzeba dojść stromą drogą,  pobocza dalej są  kolorową łąką.

Dejamos el carro en el estacionamiento de Ornes, seguimos a pie por el sendero muy empinado, trazado entre los campos floreados.

A to przystanek , pewnie autobusowy,
Una  parada muy original,  de autobus?

Z drogi rozpościera sie  widok na fiord i na miasteczko Solvorn, jeszcze tkwię w nieświadomosci, że Solvorn skradnie moje serce.
Subiendo se abre una vista hacia fiord y pueblo de Solvorn, ignoro totalmente  que este pueblo me  robará el corazón.

a to ta dróżka do kościoła
El caminito hacia la iglesia

no i jest, a już myśleliśmy, że pomyliliśmy drogi.
Alli esta,  ya dudamos que hemos elegido el camino correcto.

Drewniany kościół słupowy w Urnes...najstarszy zachowany kościół słupowy (stavkirke)  w Norwegii

Konstrukcja z drewnianych elementów tworzyla ramę szkieletową z pionowych słupów spiętych  długimi deskami, Wszystko było montowane na ziemi i podnoszone do pionu za pomocą długich drągów.. Kościoły te powstaly w Norwegii  w latach 1130- 1350, Było ich około 1000, do dziś przetrwało 28. Kosciół z Urnes jest z nich najstarszy i w 1979 roku został wprowadzony na listę unikatowych zabytków kultury w skali światowej.

  Kościół  wybudowano na miejscu poprzednich trzech, więc jest czwartym tutaj kościołem, postawiono go w latach 1129-1130 , jego dolna rama, drewniana spoczywa na kamiennych fundamentach, co zabezpieczyło ją przed wilgocią, dlatego utrzymał się w dobrym stanie do dzisiaj.

La iglesia de madera, la mas antigua en Noruega , perteneciente a las stavkirke  hechas de postes y tablones , su estructura fue montada aparte  y  posteriormente levantada con ayuda de  largos palos.  Son únicas en el mundo, fueron puestas  en Noruega en los años 1130-1350 , de las aproximadamente 1000 quedan 28. La  de Urnes  en el año 1979 fue incluida  al Patrimonio Historico Mundial de Unesco .

Fue construida en los años 1129 -1130 en lugar donde ya hubo tres  anteriormente, los tablones de la base fueron puestos sobre las piedras, la humedad no deterioró la construcción, y este hecho permitió que se consevara por casi mil años en buen estado.

Piękne, skromne  wnętrze, dużo z elementów ornamentyki pochodzi z tych wcześniejszych kościołów, więc  z lat 1050-1100.
La sencillez   y belleza de su interior proporciona  paz e invita al recogimiento, mucha de su ornamentación data de los tiempos medievales, algunos elementos pertenecian a las anteriores iglesias, datan por lo tanto de los años 1050 - 1100

Grupa figurek rzeźbionych z XII wieku przedstwia scenę na Golgocie,  Chrystusa na krzyżu, Maryję i Jana Ewangelistę

Unas figuras talladas de siglo XII, representando la escena relacionada con Gólgota... Cristo crucificado flanqueado por la Virgen María y  San Juan Evangelista.

Ołtarz z lat dziewięćdziesiątych XVII wieku. Na ołtarzu stoi średniowieczny świecznik w kształcie łodzi.
El altar  de los años 90 del siglo XVII, el candelabro  en forma del barco es de medioevo.

Nadal pod wrażeniem, wychodzę na zewnatrz kościoła , wokół  rozrzucone są nieliczne nagrobki.
Pani Alida zmarła,  mając 91 lat.

Salgo de la iglesia impresionada, en las afueras se encuentra un pequeño cementerio ...La señora Alida  murió a los 91 años.





Wdzięczne kwiatuszki na kamieniach.
Linda  matica  cubriendo la piedra.

Schodzimy do samochodu , przed nami widok na przeciwległy brzeg fiordu.

Bajamos  al carro con la mirada puesta en las aguas de fiord. 

Jeszcze jeden  przystanek.
Otra parada  busera mas

I ładujemy samochód na prom by dostać się na drugi brzeg. Dopływamy do miejscowości      Solvorn.
I tutaj właśnie,  tylko zeszliśmy na ziemię,  zakochalam sie od pierwszego wejrzenia... tu mogłabym mieszkać..
Przepięknie położone wśród  gór, oblanę wodami fiordu, spokojne miasteczko , w którym zatrzymał się czas, gdzie jeszcze czuje sie uroki dalekiej i nie tak dalekiej  przeszłości. Leży na trasie drogi nr 55, o której już pisałam wcześniej.

Montamos el  ferry para atravesar las aguas de fiord y bajar del otro lado, en el pueblo de Solvorn
Y sucedió..me enamoré del sitio en el acto, localizado en una zona privilegiada,  rodeado de montañas y aguas del fiord, tranquilo y placentero, donde el tiempo se detuvo y donde todavia se siente el olor y sabor del pasado. Solvorn es otra de las atracciones en la trayectoria de la muy turística carretera nr 55 la cual mencioné ya anteriormente.




.




Tutaj codziennie rano piłabym kawę i przerzucała strony gazet,  w przerwach  patrzyłabym przed siebie a fiord roztaczałby  dla mnie wszystkie niebieskości świata.

Aqui todas las mañanas  tomaría el café con sabrosos dulces, revisando la prensa del día y de vez en cuando levantando la vista  para disfrutar de los azules  de las aguas de fiord.

Oooo! w tym domku mogłabym zamieszkać...
Ooo!  esta es la casa que con gusto habitaría.

Walaker Hotell, jeden z najstraszych hoteli w Norwegii,  powstał 1690 roku i do dziś jest w rękach  tej samej rodziny.
Otoczony jest pięknym ogrodem położonym na brzegu  fiordu.

Walaker Hotell..en uno de los mas viejos hoteles de Noruega, comenzó su actividad en  el año 1690, y  desde entonces sigue en las manos de la misma familia . Llama atención por sus jardines bien cuidados y la cercanía de las aguas de fiord.

Zakochałam się, ale trzeba bylo opuścic białe miasteczko i wracac do rzeczywistości y do Luster,  następnęgo dnia czekała mas długa podróż do Danii.

Enamorada del  pueblito de color blanco tuve que dajarlo,  hubo que regresar a la realidad y a Luster, el otro dia por la mañana tuvimos que emprender el largo  viaje a Dinamarca.

cdn... continuará
Pozdrawiam y saludos