Bailadores i 48 białych róż...Bailadores y 48 rosas blancas

                Bailadores (założone w 1601 roku)  to miasteczko oddalone około 90 km na południowy wschód od Meridy, stolicy stanu Merida. Leży na wysokosci 1745 mnpm w szerokiej dolinie rzeki Mocoties. Nazwa Bailadores (Tancerze) podobno wzieła się od Indian, którzy zamieszkiwali te tereny, byli to wielcy wojownicy a walcząc  wykonywali energiczne i rytmiczne ruchy przypominające taniec.
 
   Jest to okręg o wielkiej aktywności rolniczej i hodowlanej, sadzi sie tutaj marchew, kapustę, buraki, ziemniaki, truskawki...a mnie najbardziej podoba sie to ze znajdują się tutaj olbrzymie plantacje kwiatów, szczegolnie róż. Bardzo żyzne gleby, uprawiane przez wieki, stwarzają krajobraz szczególny jeżeli chodzi o Wenezuelę. Soczysta zieleń przez caly rok, na stokach górskich gęste lasy, w dolinie rzeki Mocoties często można ogladać pasące się bydło. Spacer w te okolice należy do  bardzo przyjemnych. W czasie tegorocznego pobytu w Andach  wybraliśmy się dwa razy w te strony, a to po to by kupić naręcza kwiatów w miejscu ich produkcji, wiadomo , o wiele tańszych niż w kwiaciarniach. Za pierwszym razem było to w jakiś wtorek, okazało się że w ten dzień tygodnia producenci nie ścinają kwiatów, cięcie ich odbywa się w poniedziałki, środy i piątki. Kręcac się po okolicy dostaliśmy tylko czerwone róże, a ja nie jestem milośniczką kwiatów w tym kolorze. Więc , mimo , że kupiliśmy wiązankę 24 róż, nie bylam zdowolona. Kilka dni temu, w okolicy dnia kobiet wybraliśmy się po raz drugi, i tym razem wybór byl wielokolorowy, w końcu zdecydowałam się na róże białe, dwie wiązanki, w sumie 48 przepięknych białych kwiatów.  Była to  podróż całodniowa , cel... zakup kwiatów, ale po drodze warto było się zatrzymywać i podziwiać okolice.


                     Bailadores (fundados en año 1601),  una ciudad distanciada 90 km en  direccion suroeste de Mérida, esta situada  en el amplio valle del río Mocotíes  Tiene una altitud de 1745msnm. Su nombre se debe a los Indios  muy guerreros que habitaban la zona, éstos durante las luchas con enemigos realizaban unos movimientos enérgicos que  parecían unos pasos de baile. 

               Es una región de mucha actividad agrícola y ganadera, se siembran zanahorias, repollos, remolachas, papas, fresas...pero a mi lo que más  me gusta  de este lugar son los campos de siembra de flores, especialmente los  de las rosas. Tierras muy ricas, cultivadas por siglos , han formado los paisajes muy singulares en Venezuela, con un verde muy vivo durante todo el año aún en los tiempos de sequía, en las laderas de la montaña crecen densos bosques , en el valle del río Mocotíes  pasta el ganado.
Las salidas a estos lados son muy placenteras.  Este año hemos hecho el paseo dos veces, siempre con la idea de comprar flores, se sabe que en el lugar de su producción uno  puede permitirse compras exageradas, por el simple hecho que son mucho mas baratas que en las floristerías. Primera vez fue un martes, al llegar al sitio supimos que el martes no cortan las flores, solo el lunes, miercoles y viernes.  Después de hacer 90 km fue dificil resignarse, asi  que después de dar muchas vueltas conseguimos rosas rojas, no me gustan flores de este color,  pero para no regresar con manos vacías compramos dos docenas de ellas.  Hace unos dias, cerca de día de la mujer,  fuimos otra vez, en esta ocasión fue posible elegir entre muchos colores, después de dudar un  largo rato  elegí el color  blanco ..compramos 48 rosas blanquisimas. El viaje  duró un día entero, aún cuando lo mas importante fueron las flores , vale la pena hacer paradas  y disfrutar de la región.

Wyjeżdżając z domu mam taki oto widok. Te drzewa  zwą się bucare i kwitną na pomarańczowo na wiosnę, czyli teraz. Jest ich bardzo dużo szczegolnie tam gdzie były lub są plantacje kawowe, w ich cieniu sadzono kawę...


Saliendo de la casa me encuentro con esta vista. Estos árboles se llaman bucares y florecen en la primavera llenandose de un bello color naranja.  Los hay muchos especialmente en los lugares donde habia o hay los cafeteros, bajo su sombra se sembraban las plantas de café.

Skoro o kawie mowa to po drodze , już za Meridą jest przepiękna hacjenda  "La Victoria", wokół której były bardzo rozległe plantacje kawowe a tutaj przeprowadzano cały proces jej obróbki. Hacjenda została pieczołowicie odrestaurowana w latach 90  dwudziestego wieku.  Stała sie bardzo ciekawym muzeum kawy a w jednym z jej skrzydeł  stworzono muzeum emigracji,  poswięcone osobom, którzy wybrali Wenezuelę jako swoją nową ojczyznę i zapisali się chwalebnie w jej historii.  Hacienda  "La Victoria" jest uważana za jedną z najlepiej utrzymanych i najbardziej reprezentatywnych przykladów architektury kolonialnej w Wenezueli.

 Tratandose de café vale la pena detenerse, después de pasar a Merida, en la bellisima hacienda  "La Victoria", alrededor de la cual crecían enormes plantaciones de café y en ella se procesaba la semilla.La casona de la hacienda fue restaurada con mucho esmero en los años 90 de siglo pasado,  y se instauró en ella un museo cafetelero , además en una de sus alas funcionaba un  museo de inmigrante conmemorando así a las personas que llegaron a esta región de otros paises y en alguna forma se han destacado en la historia  merideña. La casona es considerada como una de las  construcciones mas representativas y mejor mantenidas de la arquitectura colonial venezolana.

Od pewnego czasu jednak, te piękne zabudowania używa sie jako schroniska dla ofiar kataklizmów przyrody, najcześciej dla ofiar  powodzi. A ostatnio w jej korytarzach wokół patio gdzie kiedyś suszyły się ziarna kawy, postawiono ławki i tablice i funkcjonuje specyficzny uniwersytet pod gołym niebem.


Sin embargo desde algun tiempo , estas bellas estructuras se usan para albergar las victimas de catastrofes naturales especialmente de la inundaciones. Ultimamente en sus corredores alrededor del patio interno, donde antes se secaba café, han puesto los pupitres y pizarrones y funciona asi la universidad a cielo abierto.

To właśnie są dzieci rodzin, które już od blisko roku tutaj zamieszkały i czekają na domy obiecane im przez instytucje rzadowe.
Estos son los niños de las familias damnificadas, que viven aqui ya casi un año, esperando que los entes gubernamentales les proporcionen las casas.

Na rogu domostwa od bardzo dawna funcjonuje ciekawa kawiarnia - sklepik, gdzie obowiązkowo wstępuję kiedy jestem w pobliżu Victorii..


En una de las esquinas de la casona funciona una tiendita-cafetin, donde obligatoriamente  entro cuando estoy en su vecindad.

Zawsze proszę o kawę i alfajor , czyli o takie kruche ciasteczko z nadzieniem krówkowym i obsypanym wiórkami kokosowymi.      Tak nam te specjaly podano.
Siempre pido café y alfajor, la galleta con el dulce de leche y coco rayado, asi servido.

Wokół hacjendy jest park.
La casona esta rodeada del parque.

Studenci zostają przywożeni specjalnym autobusem z pobliskich miejscowości, kierowca poprosił mnie bym mu zrobiła zdjęcie, więc zrobiłam.
 Los estudiantes estan transportados con un autobus de las poblaciones cercanas. El chofer me pidió una foto , lo complací con gusto.

Dalsza droga prowadzi wśród rozległej doliny rzeki Mocoties,  która  wygląda na bardzo przyjazną ale to ona właśnie przysparza wiele problemów w czasie pory deszczowej.
 El camino sigue entre el amplio valle del río Mocoties, éste parece  tranquilito pero frecuentemente causa problemas en la temporada de las lluvias.

Te ciemne punkciki  to właśnie bydło, pasące się na zielonych łąkach wzdłuż rzeki.
Estos puntos oscuros es el ganado pastando en los prados verdes al lado del río.

 Po drodze przejeżdża się przez wiele pueblos, to nazywa sie La Playa (Plaża), na placu Bolivara ( w każdej miejscowości jest plac jemu poświęcony), od kilku lat obserwuję taki mural.
  En el viaje se atraviesa   muchos pueblos. Este se llama La Playa, la plaza Bolivar ( en cada pueblo hay una) esta adornada con este mural.

Miasteczko Bailadores , oczywiście z obowiązkowym placem Boliwara  a przy nim kościół, jak wszędzie zresztą, tutaj  kościół Matki Boskiej Gromnicznej, ten plac jest moim ulubionym miejscem bo jest niesamowicie wypielęgnowany, obsadzony kwiatami, czysciutki jak nigdzie.
Ciudad Bailadores, con la plaza Bolivar e iglesia como en  todas del pais, aqui la  iglesia es de Nuestra Señora de la Candelaria, esta plaza es mi preferida. muy cuidada, con lindo jardin lleno de flores y pulcra como ninguna.

Pejzaże za Bailadores sa bardzo piękne, górzyste i soczyscie zielone nawet w porze suchej. 

Las vistas  al abandonar el pueblo estan muy hermosas, de verde intenso aún en la temporada de sequía.

No i zaczynają się bardzo rozlegle pola kwiatowe, najwiecej jest róż, przyprawiają mnie one o zawrót głowy.

I en seguida comienzan las siembras de flores, la mayoria es de las rosas, como me gustan estos campos!

W pobliżu znajduje się wioseczka Las Tapias, do niedawna byla żywym skansenem, las tapias to domy budowane z ubitej ziemi, bylo ich tutaj bardzo dużo i w doskonałym stanie, na końcu wioski stał stary młyn, gdzie młyńske koło i żarna mełły pszenicę uprawianą na stokach górskich.  Można było cały ten proces obserwować i a potem zakupić wspaniałą mąkę.
En la vecindad se encuentra un pueblito Las Tapias, hasta poco parecia un skansen viviente, con las casas hechas de tierra , muchas y en muy buen estado, al llegar al final del pueblo uno conseguia un viejo molino trabajando, moliendo el trigo, que se cultivaba en las laderas de las montañas. Varias veces pude ser testigo de la molienda y después comprar una magnífica harina integral.

Starych domów zostało naprawdę niewiele, zastapiły je nowe domy o nijakiej architekturze.
De las casas viejas no quedó casi nada, fueron sustituidas por las casas sin encanto.

Tylko jeszcze na stokach górskich ciągle się uprawia wiele ale już nie pszenicę.
  En las laderas de la  montaña todavía se cultiva mucho, pero no el trigo.

A stary młyn już nie istnieje, na jego miescu jest sklepik i restauracyjka. Właścicielka bardzo miła , dała nam popróbować win domowej roboty, z winogron, z jeżyn a to wino białe było zagadką. Próbowałam dociec z czego ten specjał ale nie udało mi się...okazało się winem zrobionym z ryżu.
Kupiliśmy wino jeżynowe.
El viejo molino ya no existe, en su lugar hay una tiendecita y un restaurante, la propietaria muy simpática, nos dió a saborear los vinos de producción casera, de uvas, de moras, y uno blanco que fue una adivinanza...de que fue hecho? no pude descifrar el sabor..resultó ser el vino de arroz!
 Hemos comprado el de mora.

Za sklepikem zoczyłam pole kaliowe. Kalie były niezwykłe, ich środki miały  różowy odcień, który przechodził  na brzegach w biel. Nie widziałam jeszcze takich kalii.
  Detrás de la tienda divisé el campo de calas. Pero estas calas fueron muy especiales, con los centros  rosados  haciendose blancas en los bordes. Nunca he visto calas así:

48 bialych róż porozstawiałam po całym domu.

Las 48 rosas blancas las dispuse por toda la casa.

Pozdrawiam...saludos...