niedziela, 2 listopada 2025

Jesienna Białowieża.......Bialowieza en otoño

       Moja przyjaciółka z czasów studiów mieszkająca w USA co roku zjeżdża do Polski i podróżuje po kraju, którego praktycznie nie zna, często proponuje mi wspólną podróż sądząc, że Polskę trochę znam. 

Padlo tym razem na Białowieżę, którą nie znała  a i  na Podlasiu nie była nigdy. Chętnie się zgodziłam, bardzo lubię te regiony a nastała jesień -złota jesień- i Podlasie o takiej  porze roku kusiło jeszcze bardziej

Opowiedziałam Artence o planach,  natychmiast  zaproponowała swoje towarzystwo co przyjęłam  z  entuzjazmem.

Z Artenką spotkałyśmy się w Siemiatyczach i  zaczęła się przygoda. Blisko była Grabarka, święta góra prawosławia, niezwykłe miejsce, związanie z wiarą, losami ludzkimi tymi dobrymi i tymi tragicznymi, usłana  gęsto tysiącem  krzyży przyniesionymi tutaj w podzięce lub z prośbą o pomoc w zawiłościach życiowych. ale nie tylko to powoduje, że wracam na tę góre, bycie tutaj jest dużym przeżyciem wizualnym, malowniczość tego miejsca, jego koloryt, robi na mnie duże wrażenie.


Górę wieńczy cerkiew pw. Przemienienia Pańskiego

          Mi amiga  de tiempos de los estudios en  la universidad  vive en Los Estados Unidos pero extraña a  Polonia y cada año suele pasar algún tiempo en su tierra natal, le gusta tenerme como guia, lo cual acepto con gusto.   Esta vez tocó  a Bialowieza, con la única selva virgen de Europa,  una encantadora tierra en el Este polaco  límítrofe  con Belarus .
Conozco bien esa región, el otoño llamado de oro que  récien comenzó fue incentivo adicional para aceptar la proposición.  

Artenka, mi compañera de viajes,   decidió unirse a nosotras, nos encontramos en Siemiatycze y desde este momento comenzó la aventura.
Sitio de obligada visita  es Grabarka con  la Montaña Santa de la Iglesia Ortodoxa  cercana a Siemiatycze,  lugar de peregrinación de  fieles, aqui dejan sus cruces cargadas o  de peticiones o en gratitud por los favores recibidos y dirigidos a su Dios, todo comenzó en el 1710  cuando la población fue diezmada por epidemia de cólera, y sigue hoy por otras  razones Me impresiona el sitio por sentir  las emociones que dejan aqui los fieles, pero también por lo pintoresco de lugar.  

En la  cima de la montaña destaca una  pequeña, encantadora Iglesia Ortodoxa de la  Transfiguración del Señor


a wokół las krzyzy i każdy z nich to opowieść  o czlowieczym   losie.
Rodeada de bosque de las cruces y cada una de ellas cierra en si una historia humana diferente .
















Cudowne żródełko u podnóza góry, jego wody mają podobno magiczną moc, nie omieszkałam  wypić jej jeden kubek, na wszelki wypadek.


De una fuente en el píe de la montaña brota agua de poderes milagrosas, no dudé en tomarme un vaso de ella.

i zacząl się spacer po cerkiewkach, najczęściej były w kolorze niebieskim, takie cerkwie są poświęcone Matce Boskiej lub Archaniolowi Michałowi, to Artenka zwróciła mi uwagę na to, że kolory elewacji maja swoją symbolikę.

Zielony kolor dedykowany jest Duchowi Świętemu

Brązowy...Męczennikom

To cerkiew w  Dubiczach Cerkiewnych

y comenzó el paseo por las iglesias ortodoxas, cuya arquitectura y colores  parecen sacadas de los cuentos de hadas,  

y esos  colores tienen una carga  simbólica...color azul indica que la iglesia esta dedicada a la Virgen Maria o al Arcángel Miguel 

Verde ...a Espíritu  Santo

Marrón...a los Martires

La prImera en Dubicze Cerkiewne






Po drodze byly Koryciski i wiatrak typu holenderskiego skonstruowany przez Aleksego Iwaciaka w 1947 roku, wizjonera i wynalazcę,  skończyl tylko dwie klasy szkoly podstawowej  i był niewątpliwie niezwykle uzdolnionym konstruktorem,  sam zaprojektował i wybudował  ten wiatrak, który do dziś zachował swoją funkcjonalność. Jego syn Bazyli   chętnie oprowadza po wnętrzu wiatraka opowiadając jego historię.
Por el camino se encontraba  pueblito Koryciski y en el, molino de viento  tipo holandés, fue levantado en el año 1947 por  Aleksy Iwaciak,  genial autodidacta  que terminó solo  dos grados de primaria, lo ha diseñado y   hecho de madera,  hoy sigue manteniendo su total  funcionalidad.
Su hijo Bazyli nos invitó a su interior contando con detalle  historia del molino y las anégdotas de la vida de su padre. 





Przespacerowałyśmy się po posiadłości pana Bazylego, spróbowalyśmy wspaniałych,  słodziutkich winogron, kupiliśmy jajka szczęśliwych kurek, które sprzedaje się tutaj na kilogramy...
Hemos conocido la granjita de Sr Bazyli, probamos sus uvas, muy dulcitas, compramos huevos que ponen sus gallinitas que el vende no por unidad sino por kilos...



 i ruszyłysmy dalej,  do Starego  Kornina, gdzie znajduje sie cerkiew, niebieska oczywiście bo  pw. Michała Archanioła.
y seguimos , en Stary Kornin vimos otra  iglesia ortodoxa, azul,  porque dedicada al arcangel Miguel.





Już o zapadającym zmierzchu dotarłyśmy do Białowieży, czekał na nas śliczniutki domek, skąpany w kwiatach i o cieplutkim wnętrzu.
Cayendo la tarde llegamos  a nuestro destino, Bialowieza,  nos espero una casita dentro de un jardin repleto de flores, acogedora, calefacción prendida...perfecto...



pozdrawiam y saludos

9 komentarzy:

  1. Grażyno, widzę że miałaś kolejną udaną wycieczkę, a ten domek w Białowieży bardzo uroczy, mam nadzieję że będzie ciąg dalszy, pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też mam taką nadzieję a ten domek to strzał w dziesiątke, jestem tam już po raz drugi ale zdaje się, że dzieją się rzeczy trudne dla gospodarzy i być może juz nie bedę mogła tam wrócić, szkoda....pozdrawiam i oczywiście także Zosię.

      Usuń
  2. Tam "nowoczesnosc" powoli dociera, ale to dobrze, bo szkoda byloby tracic ten naturalny skansen, proste, choc niebogate zycie mieszkancow w zgodzie z natura i porami roku.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oj dociera, i to mocno, ja lubię to co pachnie skansenem więc takie mam zdjęcia, ale wschód Polski bardzo się unowocześnił..pozdrawiam serdecznie

      Usuń
  3. Jest duże prawdopodobieństwo, że będę tam wiosną i moje marzenie może się spełni :) Pozdrawiam ciepło...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A jeszcze nie znasz tych rejonów? będziesz zachwycona, mam zamiar dalej pokazać co tam jest charakterystyczne i dla mnie bardzo piękne, zaglądaj na moje wpisy, mam nadzieję,że będę dalej tę podróz opisywać. Pozdrawiam ciepło Polu.

      Usuń
  4. Ciekawa ta informacja o symbolicznej kolorystyce cerkwi, no a cerkwie malownicze bardzo, jak to zazwyczaj bywają cerkwie.
    A wiatrak wybudowany przez wybitnie uzdolnionego samouka to ciekawostka niezwykła. Jak widać jeżeli ktoś ma wybitne zdolności i chęci ich rozwijania to i bez wyższych uczelni ma wspaniałe osiągnięcia!
    Ten zakątek który na was czekał pod koniec dnia szczególnie urokliwy!
    Czekam oczywiście na ciąg dalszy, wszak obiecałaś nie znikać! :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Na stronie podlaskie.tv znalazłam opis kolorów cerkwi i ich znaczenia:
    Cerkwie... "nie tylko przyciągają wzrok swoją architekturą, ale także wyróżniają się kolorystycznym bogactwem, które odzwierciedla duchową głębię. Co oznaczają konkretne kolory cerkwi? Zaznaczmy, że nie jest to „oficjalne”, lecz bardziej oparte na przekonaniach ludzi, który pośród tych pięknych świątyń żyją.
    Niebieski często przywołuje skojarzenia z niebem i nadzieją, symbolizującą boską obecność. To także kolor Matki Boskiej i ma za zadanie przypominać wiernym o jej opiece. Kolor zielony często utożsamiany jest z naturą i stworzeniem, co podkreśla harmonię pomiędzy człowiekiem a otaczającym go światem. Zielone ściany prawosławnej świątyni oznaczają opiekę Ducha Świętego. Pomarańczowy jest mniej powszechny w kolorystyce cerkiewnej, ale posiada mocne znaczenie. To barwa emocji, pasji i ofiary. W kontekście wiary, pomarańczowy może odnosić się do cierpienia i poświęcenia, jakie były integralną częścią życia wielu świętych i męczenników. Dlatego też barwa w podlaskich świątyniach odzwierciedla opiekę któregoś ze świętych."

    OdpowiedzUsuń
  6. Bardzo lubię wschodnie rejony Polski, i ten wschód od południa i ten od północy:) nie wiem czy zwróciłyście uwagę, że 100 metrów od cerkwi w Dubiczach Cerkiewnych jest piękny niebieski cmentarz. Jeśli nie dotarłyście tam, to zapraszam do mnie, bo jak wiesz, cmentarzy raczej nie omijam :) czekam na kolejne odcinki o Twoich podróżach. Podlasie pięknie wygląda w jesiennej scenerii.

    OdpowiedzUsuń