Ciąg dalszy podróży z Artenką okraszonymi nepomukami......Los viajes con Artenka en busca de Los San Nepomucenos, continuación

Pierwsza  noc upłynęła nieźle, chatka sie nagrzała całkiem całkiem, gdzies o 4 nad ranem zrobiło się wręcz gorąco, tak, że nie powtórzyłam tej czerwonej, nocnej kreacji   w pozostałe dni, czerwień to jedyny kolor,  ktory Artenka uznaje i który  zaaplikowala mi  w formie piżamki, spodnie z mięsistego polaru a góra z własnoręcznie usztrykowanego swetra z najprawdziwszej wełny owczej o grubym splocie, na dodatek mocno sfilcowanego, co dodało mu jeszcze bardziej charakteru potęgi grzewczej,  zniosłam po bohatersku jego właściwości gryzące, które pobudzały krew do intensywniejszego krążenia a tym samym podnosiło jego rolę protekcji przeciw  temperaturom bliskim zeru.

 Tak rozgrzana wyszłam raniutko sobie na spacer  w tej szykownej piżamce i było mi ciepło mimo 3 stopni zaledwie powyżej zera.

Zrobiłam  selfie, by udokumentować , jak trafny byl wybór tego nocnego odzienia w walce z  zimnem. 

La primera noche la pasamos bastante bien, la casita de madera finalmente llegó calentarse, la temperatura máxima la sentimos cerca de las cuatro de la madrugada.

Mi atuendo rojo para la noche preparado por mi amiga,  gruesos pantalones de polar y sueter de verdadera lana de ovejas por ella tejido, tuvo tanto efecto, que salí asi vestida por la mañana fuera de la casa  y no sentí el  frío aún cuando las temperaturas estaban cercanas a cero grados.

i poleciałam w teren, przestrzenie płaskie jak stół, piaszczyste , czerwony samochód terenowy    fajnie potrafi się w nich zakopać.
Paseé por los alrededores, por los terrenos planos , areniscos..

Nagle przeleciała mi przed nosem sarenka a nawet trzy, ale dwie pierwsze umkneły szybciej , została na zdjeciu tylko jedna, zreszta kto się wybiera na polowanie w tak zjadliwej czerwieni? przestraszyły sie bidulki.

De repente vi unos venaditos, mientras preparaba mi cámara de los tres quedó   solo uno, no me sorprende ...quien sale a cazar vestido de rojo tan intenso? Los pobres huyeron del susto.

Drogi piaszczyste
Los caminos de tierra.

ta prowadzi na skróty 

- Ktos powiedział...to droga do Białej Podlaskiej na przełaj-

wystarczyło by w następnych dniach Arte swój terenowy wehikuł rzucila w nieznane. Jak widać szczęście nam dopisało. 

Este sendero lleva a una ciudad cercana -Biala Podlaska, es un atajo en el bosque,  lo aprovechamos muchas veces, por lo visto la aventura terminó felizmente.

  Wracam do niebieskich okiennic,

Regresé a la casa de las contraventanas azules.

Moja towarzyszka podróży  opuściła senny letarg, więc bez obaw, że jej spoczynek zaklócę,  porozglądałam się po chacie...
Bardzo fajna twórczość małych właścicieli domku.

Mi  compañera de viaje ya dejó la cama, así que pude detallar la casa sin molestar en su descanso.

Me gustan unos bastante bonitos dibujos de los niños , hijos de los propietarios, que suelen pasar aqui sus vacaciones.

piec stary w kuchni
Una muy vieja estufa en la cocina.

Obrazy świętych z tamtych tak bardzo odległych czasów.
Unos imagenes de los santos, cuadros de hace mucho tiempo.

współczesny Jezusek Frasobliwy i jakieś ptasie gniazdko.
Un  Cristo Pensante, una tallita moderna.

pasiak na drewnianej ścianie.
Un tapíz de rayas, se usaba frecuentemente en pasado para proteger  las parades.  

Stare, śliczne dziecinne łóżeczko pełne przytulanek, a wszyskie przytulaśne.
La camita antigua para niños, se llenó de peluches .

Szybkie śniadanie.
Prepare un desayuno sencillo.

i w drogę, całkiem blisko jest Kodeń, który od dawna chciałam zobaczyć,  usytuowany nad Bugiem, przy granicy  z Bialorusią, jest  miejscem gdzie znajduje się słynny klasztor Oblatów i cudowny  obraz Matki Boskiej Kodeńskiej.

Po drodze zwrócil naszą uwagę ten krzyż, stary, łaciński a do niego przylepiony rysunek krzyża prawosławnego i ikona.  Ciekawe .

Y a tomar la ruta! Cerca se encuentra Koden, un sitio que siempre quise ver,  un pueblo donde se  encuentra  monasterio de Los Misioneros Oblatos de María Inmaculada y la famosa imagen de Virgen Maria  en la Basilica de Santa Ana. 

Por el camino nos detuvo este crucifijo, latino pero con un dibujo de la cruz ortodoxa pegado al tronco .... interesante.

Zbliżamy się do Kodnia, pięknie prezentuje się z oddali.
Koden aparece de lejos incrustado dentro de una panorama maravillosa.

Wjeżdżamy od strony cmentarza, więc  Arte zarządza przystanek  i  buszowanie wśród grobów.  Jest to i cmentarz katolicki i  prawosławny.
Hacemos la entrada al pueblo del lado del cementerio , es un cementerio común, católico y ortodoxo.  

Wzruszający grób z 1914 roku  6 letniego Jasiulka ze świetnie zachowaną fotografią.

Una conmvedora tumba del año  1914 de un niño de 6 añitos..su fotografía sorprendentemente,  se muestra en  perfecto estado.

Ten zwrócił moją uwagę swoim brakiem zadęcia, pokryty całkowicie naturalnym kwieciem.
Me encantó esta sencilla tumba cubierta por una alfombra de flores naturales.

Kapliczka prawosławna
Una capillita ortodoxa.

Grób z Matką Boską Kodeńską
La tumba con la figura de Virgen María de Koden.

Śliczna rzeźba św, Antoniego, szczegolnie spodobal mi sie maly Jezusek w bialej sukienczynie z rączką w ręce świętego.
Linda talla de San Antonio con una conmovedora figurita  del niño Jesus.

Ładna rzeźba zupełnie  nienagrobna.
Esta talla no parece de un cementerio.

Zadziwia mnie wspaniały stan zatopionego w cemencie zdjęcia.
Esta foto tiene mas de 70 años y es impecable.

Musiałam przypomnieć Arte, że czas wyruszyć  pod klasztor, wydaje mi się że uparła się by znaleźć jakąś figurę Nepomucka na tym cmentarzu.
Ruszamy , najpierw widzimy współczesną cerkiew św. Ducha o złotych kopułach, wybudowaną w latach 2001-2007.

Tuve que sacar a Arte  del cementerio a la fuerza, estoy segura que no perdía esperanza de hallar a álgun San Nepomceno para enriquecer su colección.
Seguimos al pueblo dejando del lado la iglesia ortodoxa de Espíritu Santo de construcción moderna, fundada en los años 2001-2007.

a potem już był rynek i słynne sanktuarium Matki Boskiej Kodeńskiej.
Nos paramos en la plaza central al lado del Santuario de Virgen María de Koden.

Rynek zadrzewiony.
Una linda plaza cubierta de arboles.

Na froncie kościoła wizerunek Matki Boskiej Kodeńskiej.
La fachada la adorna  un mosaico con la imagen do la Virgen de Koden.

Obok  rzeźba  Mikołaja Sapiehy (1581-1644)  dzięki któremu powstał kult Matki Boskiej w Kodniu,  jak legenda głosi, zachorowawszy na jakąś zagadkową chorobę, która pozbawiła go całkowicie sił witalnych  i nie mogąc się wykurować   udał się zdesperowany do Rzymu,  gorące modlitwy przed obrazem Matki Boskiej, wtedy zwanej Gregoriańską, poprawiły jego stan zdrowotny na tyle, że poczuł się  wyleczony i zapragnął mieć na własność ten cuda czyniący obraz. nie było to możliwe więc go po prostu ukradł. Zjawił się w Kodniu i umieścił w sanktuarium. Został exkomunikowany przez ówczesnego papieża. Ta legenda nie została niestety poparta badaniami historycznymi, niektórzy uważają, że Mikolaj Sapieha po prostu kupił obraz w Hiszpanii w miejscu zwanym Guadalupe, stąd czasem nazywa się ona Matką Boską z Guadalupe i nie mylic ją z Matką Boską z Guadalupe patronką Meksyku i obu Ameryk.

En la misma fachada en un nicho esta colocada la figura del que promovió el culto de Virgen Maria, Nicolás Sapieha (1581-1644), fue un poderoso noble polaco que  se enfermó gravemente de un mal desconocido, perdió la  esperanza de curarse y como último recurso consideró su traslado a Roma, alli se entregó a la adoración de  La  Virgen Maria llamada entonces Gregoriana y las oraciones frente  a su imagen dieron resultado, se curó, Agradecido quiso adquirir la pintura pero no fue posible. Desesperado la robó, regresó a Koden y la colocó en una recién construida iglesia. El papa lo excomulgó. Pero día tras día creció la fama de la imagen. Hoy la virgen sigue muy venerada.

La leyenda no pudo ser confirmada por las investigaciones históricas. Algunos creen que Nicolas Sapieha simplemente compró el cuadro en España en un pueblo llamado Guadalupe. Hubo el tiempo que la virgen la llamaban asi,  de Guadalupe.  

Jan Sapieha, następny z rodu, ktory zasłużył się kultowi maryjnemu.

Otro poderoso representante le los Sapieha, Juan  siguió cultivando la adoración por  la virgen y  en agradecimiento fue colocada su figura en otro nicho de  la fachada de la iglesia.

Wnętrze kościoła z cudownym obrazem .

El interior de la iglesia con la imagen milagrosa en el  altar.

Kościol i kompleks klasztorny  misjonarzy Oblatów jest wielce atrakcyjnym miejscem dla turystów i oczywiście wiernych.
El monasterio de los Oblatos y la iglesia con la imagen milagrosa  hoy reprsentam un lugar de mucho interes para los creyentes y por supuesto también para los turistas.

Zaczynamy spacer po posiadlościach klasztornych, i taki obrazeczek na sam początek, ubawił mnie niezmiernie. A jakie śliczne i bieluśkie, 

Comenzamos el paseo por los terrenos de propiedad del monaterio, y el inicio fue mas que sorprendente...

que bellos y blanquitos!

Wchodzimy do parku pięknie utrzymanego.
El parque es encantador y muy bien cuidado.

Prześliczny kościołek św Ducha, perełka architektury gotyckiej,  kiedyś cerkiew zamkowa ufundowana wraz z zamkiem przez Pawła Sapiehę okolo roku 1540. Była unicką kaplicą dworską rodu Sapiehow do XIX wieku.
Dentro de la propiedad se halla  otra iglesia dedicada al Espiritu Santo,  es una joya  arquitectónica del estilo gótico, data del año 1540,  fue construida por los Sapieha como capilla privada en las cercanias del castillo,  hoy ya desaparecido.

Dalej sobie chodzimy smakując urodę tego miejsca.
Y seguimos paseando apreciando la belleza de lugar.

Arte zrobila to zdjęcie.

Artenka me retrató asi.

Z ogrodów widać złote kopuły pobliskiej cerkwi.
Las cúpulas doradas de la iglesia ortodoxa  adornan la vista desde el jardin .

Tego dnia miałysmy  szczęście dotrzeć jeszcze do  Kostomłotów . niewielkiej wioseczki tuż na granicy z Bialorusią liczącej okolo  120 mieszkanców.  Błyszczące złotem kopuły wabią obiecując  bajkowe wrażenia. Stajemy obok cudownego żródełka  w ładnej obudowie.
Bajka !

Este día tuvimos la suerte de toparnos con  una sorpresa mas, un pueblito minúsculo llamado Kostomloty, en la frontera con Belarus, a la orilla del río limítrofe Bug, con solo 120 habitantes. el brillo de sus cúpulas prometían unas vivencias   de cuentos de hadas. 
En el primer plano una fuente de aguas milagrosas cerrada dentro de  una casita preciosa.

Wokól kręcą się szczęśliwe kurki ...

Estas gallinitas proporcionan un encanto especial a este ambiente bucólico

Troszkę dalej zabytkowa plebania z końca XIX wieku.
Un poco mas alla una casa parroquial,  monumento histórico del siglo XIX.

i cerkiew ...jedyna w Polsce i na świecie  - trzeba zaczerpnac oddech i tę nazwe przyswoić-  więc ... Kościoł Neounickiej Parafii Obrządku Bizantyjsko -Słowiańskiego pod wezwaniem św. Nikity.
I to wszystko we wioseczce istniejącej od czasow średniowiecznych, Jej historia jest tak zawikłana, gęsta w wydarzenia, że nie podejmę się jej  w kilku słowach streścić... warto jest sobie poczytać o niej choćby w linkach, które niżej podaję ..

miejscapolski.pl/miejsca/miejscowosci/40-kostomloty

https://pl.wikipedia.org/wiki/Kostom%C5%82oty_(wie%C5%9B_w_wojew%C3%B3dztwie_lubelskim)

a miałyśmy szczęście, podwójne, nie tylko trafić do Kostomłotów ale także trafić na odbywający się tam ślub!

Y finalmente una antigua iglesia, de ritual ortodoxo uniata, el cual  se estableció en el año 1596  cuando  los cristianos orientales declararon   la unidad con la Santa Sede con la condición de mantener   su liturgia bizanatina en idioma eslavo.  
Esta pequeñita aldea permance desde los tiempos de medioevo. Su historia y sus luchas religiosas son tan densas en acontecimientos que no me siento capaz de describirlos en pocas palabras.

Este día fuimos premiados doblemente, no solo nos tocó este lugar tam maravilloso pero tambien en la iglesia fue celebrada la misa de casamiento, precisamente en el ritual ortodoxo.




Wcisnęłam się między uczestników i pstryknęłam zdjęcie...
Okazało się, że  parafię obsługują birytualiści, księża, którzy  odprawiają liturgie   w dwóch obrządkach. więc w tym przypadku był ksiadz katolicki, który odprawiał liturgię kościoła prawoslawnegp. robił to po raz pierwszy i prosił wiernych o wyrozumiałość bo czasem zdarzało mu się coś tam poplątać. Uczestnicy byli bardzo wyrozumiali  a  ksiądz niezwykle sympatyczny. Ceremonia trwała bardzo długo a my czekałyśmy cierpliwie spacerując po terenach cerkiewnych.

Con cierto descaro me introduje a la iglesia y tomé la foto. Decidimos esperar hasta el  final. Las ceremonias ortodoxas son muy largas. 
Mientras tanto fuimos a pasear por los alrededores. 

Dzwonnica

El campanario

no wreszcie się skończyła
Terminó ..

A my myk do środka by popatrzeć na wystrój
Entramos rápido al inerior para detallarlo.

na zewnątrz  skladano życzenia...
panna młoda była wielkiej urody.

Afuera los invitados felicitaban a los recién casados.
No quedó inadvertida la gran belleza de la novia.

Usatysfakcjonowane zmykamy...a oni...w bajkowym otoczeniu poślubieni,  będą żyli długo i szczęśliwie, bo przecież tak  chcą  bajki ...

Contentas dejamos el lugar.... y ellos,  los novios, ya casados en este lugar de cuentom  que vivan  felices para siempre...no es asi como  terminan  los cuentos de hadas?

Hmmmm..tego dnia nepomuka nie było.
Hmmm..este dia no hubo ni un Nepomuceno.

cdn  continuará
Pozdrawiam, saludos