Dzień w Vila do Conde...Un dia en Vila do Conde.

   Miasto w pobliżu Porto, pojechaliśmy  kiedy udało się nam przekonać Fofinkę, że  może jednak żłobek jest całkiem fajnym miejscem by  tam trochę pobyć, udało się to nam chyba ze trzy razy, w inne dni nie dało się jej rozebrać z piżamki, piżamka dawała jej pewność, że pozostanie z dziadkami w domu. Tylko zamykały się drzwi za rodzicami można było jej zmienić piżamkę na ubranie i zacząć się bawić, najczęściej była to zabawa z  tabunami koni, które zlegają we wszystkich kątach domu.

    Tego dnia zdecydowała się odwiedzić swój żłobek, wzięła  swoje klocki i trapito czyli szmatkę, która miętosi od urodzenia, bez tej szmatki, granatowej w białe kropki,  nie zaśnie,  bez niej też nie wychodzi z domu. Argumentem przekonywującym by pójść do żłobka było to, że jej ojciec chrzestny Joao,  który wraz z żoną Prazeres,  jej matką chrzestną, są właścicielami tego przybytku, wrócił ze swojej plantacji kasztanów i że będzie mogła z nim pójść do kawiarni na poranną kawę, (pisałam już, że szanujący się Portugalczyk kawy w domu nie pija), i że będzie mu mogła cukru de tej kawy nasypać tudzież zamieszać, a na dodatek dostanie 20 centów by wrzucić  do automatu by z odpowiedniego otworka wyleciały kuleczki czekoladowe...a skąd to wiem? bo kiedy zostawała w domu, to też wychodziłyśmy do kawiarni, piłyśmy kawę, bo szanująca się Polka pije kawę tamże, Fofi dostawała swoją, tzn. mleko z kroplą kawy, potem wyciągała rączkę i mowiła ...dinheiro, czyli pieniążki, dawałam 20 centów, wrzucała do automatu  wyrażając przy tym niepohamowaną radość, po czym cztery kuleczki czekoladowe przynosiła mi do stolika i oddawała, za czekoladkami ani słodyczami nie przepada.
Ale ad rem...
 widać tę szmatkę!?

Es la ciudad cerca de Porto, alli viajamos el dia cuando logramos convencer a Fofi , que seria bueno ir a la guarderia para jugar con los amiguitos, esto logramos tres veces durante la estancia en Porto, el resto de los dias no se dejaba quitar la pijamita y por lo siguiente se quedaba con nosotros los abuelos. Solo cuando los papas salian de la casa, se dejaba  poner la ropita y comenzaba a jugar, la mayoria de las veces con  los caballos  que estan regados por todos los rincones de la casa.

Este dia decidio ir a la guarderia , tomo sus dados y su trapito azul de lunares blancos, que manosea desde que nacio, no se duerme sin el ni sale de la casa sin llevarselo. Esta vez la convencimos diciendo que Joao, su padrino que con su esposa Prazeres, su madrina, los dos  propietarios  de la guarderia,  ha regresado de su finca de castaños y que podra  como siempre, acompañarle a la cafeteria para tomar el cafe ( el portugues que se respeta no bebe cafe en la casa), echarle azucar y removerlo y a lo mejor  introducir  20 centimos  a una maquina y recoger los chocolaticos que la maquina expende,... Y de donde lo se?  porque cuando se quedaba en la casa, yo salia con ella... la polaca que se respeta toma cafe en la cafeteria... Fofi se tomaba el suyo, o sea leche con una gotica de cafe y despues pedia el dinheiro...los 20 centimos introducia al huequito de la maquina y con un alboroto y alegria  tomaba los chocolaticos y... me los entregaba ... Fofi no es fanatica de las chucherias. .

Pero regresando al tema ...

Ven el trapito de Fofi?

ten uśmiech !
esa sonrisa!

SofiFofi! zdjęcie!
przybiera pozę modelki!

SofiFofi! la foto!
inmediatamente toma la pose de una modelo.

Dziecko odwiezione a my sz u u u u r do Vila do Conde..młodzi poszli na konferencję związaną z ich pracą a przede mną miasto i jego zakamarki.
W Vila do Conde byłam już kilka razy ale zawsze coś nowego i ciekawego można tutaj znaleźć.

La niña entregada a la guarderia y nosotros....nos largamos a Vila do Conde...los jovenes se fueron a su conferencia de trabajo y yo tengo toda la ciudad para mi.
En Vila do Conde estuve varias veces pero siempre encuentro algo interesante y nuevo para ver.

Plac Republiki, w tle klasztor św. Marty z 1318 roku,
La Plaza de la Republica, en el fondo el monasterio de Santa Clara fundado en el año 1318.

Rowery do wynajęcia...niebieskie,  w stylu retro
Las bicicletas para alquilar, de color azul y de apariencia retro.

Fotanna przy targu, wygodne miejsce by uporzadkować zakupy.
Una fuente de agua al lado del  mercado popular, sirve para acomodar las compras.

Kościół parafialny pod wezwaniem św.Jana Chrzciciela z XVl wieku.
La iglesia parroquial de San Juan Bautista del siglo XVI.

Akwedukt ( w tle), ale nie  z czasów rzymskich   czyli z przed albo z poczatków  naszej ery, ale"współczesny" bo jego budowę zaczęto w 1626 roku by trwać do 18 wieku, zaopatrywała w wodę klasztor św. Klary.
Acueducto (en el fondo),  no de tiempos romanos como suele suceder, sino casi"moderno" del año 1626, su construccion tardaba mucho y se termino en el siglo XVIII, fue construido para llevar el  agua  al monasterio de Santa Clara.

Przepiękny portyk kościoła parafialnego w stylu manuelińskim .
El bellisimo portico de estilo manuelino de la iglesia parroquial.

Wnętrze kapiące złotem , jak to często w Portugalii się zdarza.
El interior bañado de oro, como sucede con frecuencia en Portugal.

Jeden z ołtarzy bocznych ufundowany w 1542 roku  przez marynarzy z Vila do Conde i poświęcony Nossa Senhora da Boa Viagem, Matce Boskiej Dobrej Podróży.
Uno de los altares laterales donado por los marineros de la Vila do Conde y dedicado a  La Nuestra Señora de Buen Viaje.

Nieuniknione w ornamentyce portugalskiej azulejos.
Nunca faltan los azulejos en la ornamentacion portuguesa.

Ot taka para
Una curiosa pareja

W miasteczku rozsiane są stacje drogi krzyżowej o postaciach naturalnych rozmiarów.
En la ciudad estan dispersadas las estaciones de via crucis de figuras de tamaño real.

Wejście do galerii sztuki.
La entrada a una galeria de arte.

Pieczenie kasztanów, po prostu na ulicy, a pranie też na tej ulicy się suszy.

Todo preparado  para asar las castañas, asi en la calle, en la calle tambien se seca la ropa.

Kaplica Matki Boskiej Nieustajacej  Pomocy bardzo  wielbionej przez rybaków miasteczka.
La capilla de Nuestra Señora  de Socorro, la santa muy querida por la gente de la ciudad.

Kieruję się na nadbrzeże rzeki Ave, która w Vila do Conde  uchodzi do Atlantyku.

Me dirijo a la orilla del rio Ave,  en la Villa do Conde este rio desemboca al Atlantico.

Mewy, telefon komórkowy i pióropusze trawy z pampasów.
Las  gaviotas, el celular y los plumeros de la hierba de las pampas.

Plac  Joao II , Jana II,  króla portugalskiego wspierającego wyprawy  wielkich odkryć geograficznych.
 La plaza del rey Juan II,  el rey que apoyaba las expediciones de los Grandes Descubrimientos Geograficos.



Kłódeczki już chyba się wiesza wszędzie na świecie.
No hay en el mundo lugar  donde no se cuelga los candaditos.

Pomnik dedykowany żonom rybaków, ktorych mężowie nie powrocili z połowów.  

Ona czeka...

Una estatua dedicada a las mujeres de los pescadores cuyos esposos no regresaron del mar.

Ella espera...

 Oczy ,  wypłakała je z żalu.
Los ojos vacios de tanto llorar.

Wszędobylskie mewy, tutaj na nadbrzeżu zatrzymałam się na dłuższy czas. Co widać po ilości zdjęć.
Las gaviotas presentes por doquier, por ellas  me detuve aqui por mucho tiempo. No pude no tomar las fotos.

A kobieta rybaka , wciąż ma nadzieję i czeka...
La mujer del pescador no pierde la esperanza, sigue esperando.

Nagle zobaczyłam się w podwójnym wydaniu...
De repente me vi mutiplicada.

Promenadą wzdluż rzeki  Ave idę do jej ujścia do Atlantyku.

El bulevar a lo largo del rio Ave me lleva a la desembocadura al Atlantico.

Tuż przy plaży, jeszcze jeden hołd złożony kobietom rybaków..
Frente de la playa un mural - homenaje a las mujeres de los pescadores.

Forteca  św. Jana Chrzciciela, postawiona na przełomie 16 i 17 wieku, jej celem była obrona ujścia rzeki Ave.
Teraz hotel i restauracja.

El Fuerte de San Juan Bautista, construido a  finales de siglo 16 y comienzos de 17  con el proposito de defender  la desembocadura del rio.
Hoy el dia es convertido en el hotel y restaurante.

Kaplica Matki Boskiej Przewodniczki, jedna z najstarszych w Portugalii, rok 1059.
La capilla de Nuestra Señora de la Guia , una de la mas antiguas de Portugal,    data del año 1059.



Jej wnętrze z Matką Boską Przewodniczką.

En su interior se encuentra  una figura de  Nuestra Señora de la Guia.

Zostało jeszcze trochę czasu więc tak bez planu włóczyłam się po uliczkach.
Quedo un poco de tiempo asi que deambule por las calles del pueblo.

Buty można zostawić na progu domu wprost na ulicy.
Los zapatos se puede dejar en la calle frente de la puerta a la casa.

Ot takie spokojne  miasteczko rybackie.
Una ciudad... tranquila villa de pescadores.

i opowieść kończy Fofi, która nie lubi słodyczy a lubi bardzo to...
małże!
 y este relato termina con Fofi, a quien no le gustan las golosinas sino...
las  almejas

Pozdrawiam y saludos