piątek, 27 września 2013

Lucca ostatni dzień w Toskanii.....Lucca, ultimo dia en Toscania


Ostatni dzień naszych wakacji, moja koleżanka trochę zaniemogła i postanowiła pławić się w przyjemnościach naszej agroturystyki. Ja chwile się wahałam ale w końcu poleciałam ścieżką wśród drzewek oliwnych , stanęłam na przystanku autobusowym, dotarłam do Pistoi a stamtąd  pociągiem skierowałam się do Lukki. Postanowiłam powłóczyć się niespiesznie, ot tak, bez specjalnego planu...zaczęłam od Duomo bo jakże inaczej w Toskanii ..Katedra S.Martino zachwyciła mnie  koronkową fasadą,   jej  górna część zdobna w arkady i kolumienki przywiodła mi na myśl szydełkową robótkę.
Ultimo dia de nuestras vacaciones...
mi amiga amanecio  un poco indispuesta , decidio disfutar de los placeres  de nuestra agroturistica. He vacilado un rato pero decidi atravesar el campo de olivos , caminar a la parada de autobus, llegar a Pistoia , tomar el tren y dirigirme a Lucca.
Ya en Lucca  sin prisa y sin un rigido plan  disfrute de  la ciudad.  Como es natural en Toscania , comence visitando el Duomo,  la Catedral de S. Martino. Frente de la fachada me detuve un rato  , su parte superior me recordo unos delicados trabajos a ganchillo.


jej wnętrze
su interior



z placu katedralnego przespacerowałam sie pod wieżę Guinigi...bo obiecywano w moim przewodniku że rosną na niej drzewa... no rosną..
de la plaza  S. Martino me fui a ver la Torre Guinigi...lei que arriba, en el mismo  tope  crecen arboles....comprobe... crecen!



a stamtąd było już blisko na Piazza Anfiteatro ( piazza del Mercato)...włóczenie się po niej zajęło mi trochę czasu ale poczułam się tam bardzo dobrze...
... estuve cerca de la Piazza Anfiteatro ( Piazza del Mercato), ..asi que deambule por este sitio un largo rato, me senti en este lugar muy a gusto




Równie interesująco przedstawiały się uliczki okalające plac.
 las callecitas alrededor de la plaza fueron igualmente acogedoras



kilka kroków i znalazłam się  przed kościołem S. Frediano
Unos pasos mas y  estoy  frente de la glesia de S. Frediano




 Piękna mozaika w stylu bizantyjskim przedstawiająca Wniebowstąpienie Pańskie zdobi jego fasadę .
Un mosaico de gran belleza y estilo bizantino adorna la fasada,  representa   Ascension de Jesucristo.


idąc ulicą Fillungo  rozglądałam się po zakamarkach i pstrykałam zdjęcia
Caminando por la calle Fillungo admire sus rincones y tome fotos..





Dotarłam na następny bardzo ważny plac....San Michelle , w centrum placu kościół pod wezwaniem  tego właśnie Świętego
Llegue a la plaza San Michelle...se destaca en su centro la iglesia de San Miguel


Wieńczy fasadę figura św. Michała Archanioła walczącego ze smokiem.
En el punto mas alto la figura de Arcangel Miguel venciendo al dragon.


jeszcze trochę spojrzeń w  po okolicy
Un poco mas de mirar a las calles


i znalazłam się na placu Napoleone
y ya estoy en la Piazza Napoleone



czy nie piękny obrazek?
no es bello este cuadro?


pewnie chodzi o prezent
Buscando un regalito?


Bardzo czujny... pilnuje tylko tych różowych...
Muy cumplidor...pero solo cuida lo rosado


z żalem popatrzyłam na ten afisz, 9 lipca mnie  już tutaj nie będzie....a ja tak lubię Leonarda Cohena
con tristeza mire este afiche, 9 de julio ya no estare aqui, ...y tanto que me gusta Leonard Cohen


Ale balkon !!
Que balcon!!


na wałach okalających miasto rosną wspaniałe okazy magnolii, drzewa olbrzymy o wielkich, białych kwiatach
Alrededor de la ciudad vieja   hay zonas verdes, alli crecen enormes magnolias.


Na drugi dzień... powrót do Polski... świt zastał nas w autobusie.
El otro dia  estuvimos de regreso a Polonia ...el amanecer visto desde la ventana de autobus.


chwila po przebudzeniu i przed oczami pejzaż już środkowoeuropejski.
 Al abrir los ojos por la mañana... el paisaje de Europa Central


a z Krakowa, z intercity do Warszawy koiłam moje oczy najpiękniejszymi na świecie polami..
En Cracovia  aborde el tren a Varsovia...disfrute de los campos polacos los mas bellos del mundo!

pozdrawiam...saludos

wtorek, 24 września 2013

Niezwykłe Cinque Terre.....Cinque Terre - un lugar fuera de serie



       
           Nie , nie.... Toskania nie znudziła mi się ale o liguryjskich Cinque Terre marzyłam od dawna i nagle okazało się że są w zasięgu ręki...no może nie tak w zasięgu ale trzy , dwie przesiadki kolejowe i już...w tym dniu do Monterosso dotarłyśmy robiąc trzy przesiadki, a wróciłyśmy do Pistoi i tylko dwie przesiadki były potrzebne. W sumie tego dnia wsiadłyśmy do 10 pociągów!  jeszcze trzeba dodać trzy krótkie przejazdy między miasteczkami Cinque Terre ( Monterosso-Rio Maggiore, Rio Maggiore-Manarola, Manarola-Monterosso). Chyba rekord Guinnessa. Nie  zdążyłyśmy zobaczyć niestety Vernazzę i Corniglię. Między miasteczkami nie istnieje komunikacja samochodowa, za to łączy je  dróżka  spacerowa prowadząca brzegiem Morza Liguryjskiego. Miałyśmy ochotę przejść jej 12 km, ale była w trzech miejscach zasypana rumowiskiem....więc pozostało tylko przemieszczanie  się trasą kolejową poprowadzoną samym brzegiem morza i okraszoną  licznymi tunelami  lub...  wsiąść na statek wycieczkowy.
          Monterosso, Vernazza,  Corniglia, Manarola, Riomaggiore zostały wpisane  w 1997  roku  na listę dziedzictwa ludzkości UNESCO.
   Wiem, że muszę tam wrócić i zostać przynajmniej  dwie noce, nacieszyć oczy zachodami i wschodami słońca i przejść 12 km dróżką,  która musi dawać niesamowite wrażenia ,  może kiedyś ktoś uprzątnie rumowiska.

Monterosso... to przede wszystkim długa, malownicza plaża na wybrzeżu liguryjskim. 
Jest najbardziej na zachód położoną z pięciu miejscowści Cinque Terre.

No...no.....no es queToscania me aburrio, todo lo contrario,  pero  Cinque Terre  lo soñe desde mucho tiempo y de repente me di cuenta,  que estan muy cerca ...bueno....tres , dos cambios del tren y ya! ...Este dia llegamos a Monterroso   haciendo tres cambios de tren, de regreso a Pistoia bastaba solo con dos.  Hemos abordado 10 trenes, incluyendo tres viajecitos entre los pueblos Monterosso-Riomaggiore, Riomaggiore-Manarola, Manarola-Monterosso. Casi Record Guinness. Nos falto el tiempo para disfrutar de Vernazza y Corniglia.  Los cinco pueblos estan unidos con  caminito de 12 km que quisimos hacer, pero habia derrumbes en tres lugares  asi que nos quedaron  para trasladarnos...  tren o barquito, no existe comunicacion automotor entre ellos.

Monterosso, Vernazza, Corniglia, Manarola, Riomaggiore fueron declarados en el año 1997   patrimoño de la humanidad UNESCO.
Se que regresare  y quedare unos  dias,  quiero encantarme de amaneceres y atardeceres de este  lugar,  caminar los 12 km ...alguien algun dia removera las piedras que impiden el paso. 

Monterosso...es ante de todo una larguisima playa, muy pintoresca  en la orilla del mar de Liguria, el mas al occidente de los cinco pueblos.




Moja koleżanka i ja, obie z Wenezueli , więc co tam plaże!...   nie interesują nas ... zagłębiłyśmy się więc w wąskie malownicze uliczki miasteczka

Mi amiga y yo, las dos vivimos en Venezuela,  la playa no es de nuestro interes...asi que preferimos  adentrarnos en las callecitas angostas y acogedoras de la ciudad


Zajrzałam do kościółka a i tu zdobienia pasami marmurowymi tak jak w sąsiedniej Toskanii...
Visite la iglesia, aqui tambien  vi  las decoraciones de franjas de marmol como sucede en la vecina Toscania.


uliczne stoliki zapraszają by spocząć i posmakować przynajmniej filiżankę kawy,  popatrzeć jak snują się turyści  po zaułkach miasta...
zrobiłyśmy to...
Las mesitas de calle invitan para sentarse y descansar ... tomar un cafecito, mirar a los turistas que deambulan por el lugar 


Po kawie znowu w pociąg, tym razem by dotrzeć do miasteczka najbardziej wysuniętego na wschód...
Riomaggiore.

   W Riomaggiore zaczyna sie dróżka spacerowa  która kończy się w Monterosso, jej pierwszy segment prowadzący do Manaroli nazywa sie ścieżką miłości  " Via dell Amore", ścieżka była  zamknięta przez rumowisko...
 ta para  nie wyglądała  na rozczarowaną.

Despues de tomar cafe fuimos a la estacion del tren y en un momento llegamos a Riomaggiore , es el pueblecito mas al este de los cinco.

En Riomaggiore comienza el sendero  que termina en Monterrosso, su primer segmento que lo une  con Manarola lleva el nombre  "Camino de Amor".  Aqui tambien hubo derrumbe, pero esta pareja no parecia decepcionada por su cierre.



  wybrali sobie miejsce niezwykłe 
escogieron un lugar muy romantico


a tych dwoje... chyba przydałaby się im jednak ścieżka miłości,  szkoda  że została zamknięta .
hm....estos dos...parece que necesitarian el camino de amor...lastima que fue cancelada por unas piedras del derumbe

 Malutki, romantyczny port w najniższej części miasteczka
Un pequeño, colorido puerto en la parte baja de la villa




 acqua non potable..tego dnia jej nie bylo
Una fuente  seca de acqua non potable. 


to  słoneczniki przykuły moją  uwage
Los girasoles lamaron mi atencion.


jeszcze raz  w pociąg i już jesteśmy w Manaroli
Otra vez al tren y estamos en Manarola.







Powyżej miasteczka,  uprawy na wypracowanych tarasach
Por encima de la aldea  hay   cultivos en las muy trabajadas terazas






w końcu nieco  zmęczone czekamy na przybycie pociągu by wrócić do Monterosso...w międzyczasie zajmuję sie obserwacją ptaków
Finalmente ya un poco cansadas esperamos el tren para  Monterosso...mientras  tanto me ocupe de observacion de aves.



Wyglada na to, że przestrzega mnie " do not cross the railway lines"
Pareceria que me advierte " do not cross railway lines"



zdjęcie zrobione z pędzacego pociągu..to chyba Corniglia
la foto hecha desde tren en movimiento...creo que es Corniglia


jeszcze spacer po Monterossie, bugenwille aż zazdrość bierze...
y una vez mas un paseito por Monterosso...buganvillas (trinitarias) levantan  mi  envidia



i powrót pociągiem  do Pistoi, za oknem Carrara skąd pochodzą  marmury na paskowane ozdoby  katedr toskańskich.
Llego  la tarde , tiempo de regresar a Pistoia, desde tren veo las montañas de Carrara de donde vienen los marmoles para las franjas decorativas de las catedrales toscanas.

pozdrawiam ....saludos