wtorek, 26 kwietnia 2011

I po Swietach! Semana Santa en recuerdos ya!

               No wlasnie i po swietach! Swieta pod presja wezbranych wod i nawet nakazu ewakuacji, ale wszystko skonczylo sie dobrze i poranek niedzielny usmiechnal sie slicznym sloncem i eksplozja kolorow. Wiec szybko zajrzalam do lodowki i z jej zawartosci wyczarowalam sniadanie wielkanocne dla dwojga.
          La Semana Santa ya en recuerdos, fue la semana bajo la presion de aguas bravas y  casi orden de evacuacion, pero todo termino bien y por la mañana, el domingo  sonrio con los brillantes rayos del sol y con la explosion de colores! Asi que rapidamente abri la nevera y con lo encontrado invente una mesa de desayuno de Pascuas para dos.



         
            Nawet zraniona gora nie wygladala tak strasznie, drzewo narodowe Wenezueli, araguaney, postaral sie bardzo by ja upiekszyc.
        Hasta la montaña no lucia tan malherida, el arbol nacional de Venezuela, araguaney, la adorno con exito.

                  
                   Po sniadaniu, i w ramach relaksu, rozpoczelam wedrowke z aparatem fotograficznym, po naszym ogrodzie .
             I oto najpiekniejszy z koliberkow, komecik fioletowosterny, pracowicie uwijal sie przy ulubionej przez niego thumbergii.
             Despues de desayuno, y para relajarme de tantas tensiones, camine por nuestro jardin con camara foografica en la mano.
             Este es el mas bello colibri, coludo azul, dando vueltas encantado alrededor de su preferida, thumbergia.



               Baczek, w przeslicznych kolorach, uwijal sie pracowicie wsrod kwiatow drzewa pomaranczowego.
          Este concorocho, de colores lindisimos, eligio las flores del naranjo.

           
            W pewnym momencie chcialam zajrzec w glab lisci bromelii by sprawdzic czy zakwitnie i....i.... wyjrzalo cos bialego z ich wilgotnego wnetrza!
         En un momento me acerque a la bromelia, para ver si florecera, y...y... de repente, de su humedo interior salio algo blanco!

       
           Zabka o cudownych oczach!
       Una ranita con ojos bellisimos! 

     
       Ten motyl wybral bardzo niewlasciwe miejsce do sesji fotograficznej, nie moglam go przekonac zeby przeniosl sie na jakis twarzowy kwiatek. Ale jest sliczny i tak.
      Esta mariposa escogio muy mal sitio para la sesion fotografica, no habia manera de convencerla para que se pose sobre una fotogenica flor. Pero igual..es preciosa!

               
                 Do nastepnego posta, zegnam sie wizerunkiem Najpiekniekszego!
           Hasta el siguiente post, me despido con la imagen del Mas Bello!

niedziela, 24 kwietnia 2011

Wielkanoc, Semana Santa

        W tym roku Wielkanoc to obserwowanie gor otaczajacych dom, dlugotrwale deszcze spowodowaly, ze cala uwaga skupia sie na opadach i na konsekwencjach wielkiej ilosci wody lejacej sie z chmur.  Jestem sparalizowana wiadomosciami i patrzeniem w strone sasiednich, bardzo wysokich szczytow, na ogol  mozna tylko zobaczyc ciezka, w roznych odmianach szarosci i olowiu, kotare chmur, i sluchac z przerazeniem ciagle rosnacego i wscieklego ryku rzeki, niosacej wszystko co tylko spotyka po drodze.
        Najgorsze sa noce, bo one sa bardziej deszczowe a ciemnosc pobudza wyobraznie do granic wytrzymalosci.
        Dzisiaj rano jakby przetarlo sie, spojrzalam na szczyty  i ujrzalam zranione zbocze, wielka poszarpana rane, bez roslinnosci, przez lornetke mozna bylo zauwazyc spadajace masy blota, kamieni i wody.  Uslyszalam dudnienie kamieni powiekszone przez echo gorskie. 

        Este año La Semana Santa consiste en la observacion de las montañas frente de la casa, las interminables lluvias han hecho que toda atencion esta puesta en las posibles consecuencias de tanta agua cayendo de las nubes. Estoy casi paralizada, pensando solo sobre las noticias y viendo las montañas muy altas que estan en vecindad de la casa, pero solo se puede observar una pesada, color gris hasta plomo, cortina de nubes, y solo escuchar con terror el bravo rugido del rio , que lleva en sus aguas todo lo que encuentra por el camino.
     Las peores son las noches, cuando la lluvia se pone mas insistente y densa, y oscuridad alimenta la imaginacion hasta limites inaguantables.
     Hoy, por la mañana, se aclaro un poco, mire hacia la montaña y vi una gran herida, sin vegetacion. Ayudada con largavista pude apreciar  grandes cantidades de barro, piedras y agua cayendose con un temible  ruido  aumentado por el eco de las montañas 


Slonce i pogodny ranek dodaly mi otuchy.
El sol y la  suave  mañana me han hecho sentirme mejor.


 A przedtem wygladalo to tak..
 Y asi lo vi todos los dias pasados..


      Nie bedzie swiatecznego sniadania z przyjaciolmi, ale nie wszystko jest  tragiczne, obserwowalam jak na oknie w glinianym ozdobnym garnku para ptaszkow, zwanych cucaracheros, wysiadywala jajka, potem karmila trojke malych pisklatek i wreszcie, kilka dni temu, ptaszki sprobowaly wlasnych lotow i teraz ogladam trojke jeszcze zoltodziobow, buszujaca w ogrodzie.
      A na dodatek, kilka dni temu nad drzwiami do ogrodu, para azulejos ( niebiesciuchow) w starym gniezdzie pozostalym po innych ptaszkach, zlozyla jajeczka i je troskliwie wysiaduje..a wiec NOWE ZYCIE i ALLELUJA!  Wesolych, Dobrych Swiat!
      
      No habra desayuno de Pascua  con amigos, pero no todo es tragico, he observado en la ventana, en una jarra de barro, a una pareja de cucaracheros poniendo los huevitos, cuidandolos, vi nacimiento de los pichoncitos, su alimentacion y por fin en estos dias los jovencitos probaron su vuelo  y ahora estan de lo mejor apropiandose de mi jardin, todavia con restos de amarillo en sus piquitos.
        Y ademas,  dias  atras, unos azulejos, aprovechando un viejo nido encima de la puerta de la casa,  han puesto sus huevitos y estan en plan de incubarlos.. Asi que NUEVA VIDA y Alleluya!  Felices Pascuas ! 

           Dziubki , otwarte, w oczekiwaniu jedzonka przyniesionego przez mame..
           Los picos  en espera de algo apetitoso...

      Mama a moze tata z jakas delicja dla dzieci..
      Mama o papa con una delikcates para sus niños..

       Juz  samodzielne poznawanie ogrodu..
       Ya solito en el jardin..
         
       Przyszly rodzic wsrod kwiatow datury
       Futuro padre entre las flores de datura..
       

       W gniezdzie....
       En el nido..
 
     Wesolych Swiat! Felices Pascuas!

środa, 20 kwietnia 2011

Wczesnie...

Bardzo wczesnie, jeszcze ciemno, rzeka Leona ( Lwica, oj jest on taka prawdziwa lwica, wczoraj wezbrala nadzwyczaj, niosla  kamienie i bloto, huk byl straszny), mruczy dosc lagodnie, mimo to nie moge spac nadsluchujac czy nie zagrzmi na nowo. To wczorajsze slonce bylo tylko lokalne, wysoko w gorach musial padac deszcz, stad te wzburzone wody. Dobra pogoda pozwolila mi wrocic do ogrodu i troche go ogarnac, dwa, mokre tygodnie, nie pozwolily nic robic i chwasty oszalaly z radosci...
A oto wynik...
Muy temprano, todavia oscuro, el rio La Leona ( es la verdadera leona, ayer crecio tanto, llevaba las piedras y barro con un ruido espantoso), ahora suena amigable, pero no puedo dormir oyendo si no se enfurece de nuevo)
El sol de ayer fue solo local, en lo alto, en las montañas, tuvo que llover mucho, y de alli sus aguas tenebrosas.  El buen tiempo me animo para trabajar en el jardin, dos semanas de lluvia hicieron crecer el monte increiblemente...
Y este es el resultado de mi trabajo...


Slonce, wreszcie!

Po dwoch tygodniach codziennej ulewy, dzisiaj rano obudzilo mnie slonce, zagladnelo do okna i natychmiast zrobilo sie lepiej, zmobilizowalo mnie do proby utworzenia mego bloga. Juz od dluzszego czasu korci mnie, by go zaczac, troche  dla mnie i troche dla przyjaciol.
Wlasnie zrobilam pierwsze kroki blogowe, na zdjeciu okno w porannym oswietleniu, w  moim domu w Andach wenezuelskich.
Jak na poczatek chyba wystarczy, przeciez sie tej sztuki dopiero ucze.
Do jutra, mam nadzieje, tez slonecznego.