Jolinkowo z Barbarą...en Jolinkowo con Barbara

 Od dawna miałam... hmmm...  nie wiem jak to nazwać....   pragnienie,  życzenie, chcenie, marzenie  by kiedyś znależć się w miejscu zwanym Jolinkowo,   obserwuję je od 2011 roku, kiedy odkryłam blog Joli opisującej w nim  zmagania w tworzeniu swego miejsca na ziemi,  czekałam na każdy nowy wpis  niecierpliwie...zachwycona okolicą , chałupą, jak nazywa swoj dom Jola,  wystrojem, sposobem na życie, jakie  Jola, sobie wymarzyła.. I w końcu stało się , miałam tam pojechac i to co tak bardzo mnie inspirowalo, zobaczyć. Córka Barbary, Natalia, która o takich miejscach i takim sposobie na życie napisala ksiązkę " Cisza i spokój" pomogła zaanonsować naszą wizytę. Wyruszyliśmy...trochę błądziliśmy bo to miejsce, piękne, malownicze , położone na wzgórzu, otoczone cudnym lasem jest nie proste do znalezienia. Poruszaliśmy się bez GPSu ale przy takich widokach błądzenie nie sprawia kłopotu, jest całkiem miłe.

Desde hace mucho tiempo supe de   Jolinkowo,  una agroturística alejada 60 km de Cracovia, y desde entonces soñé de visitarla,  supé de   ella  en el año 2011 al enconrtar el blog  de Jola  donde ella describía todas las aventuras , percances, trabajos  relacionados con la construcción de su sitio soñado, Cada post de ella fue esperado por mi   con ansiedad, quedé  fascinada por el sitio, casa, decoración de sus interiores y bellos jardines. 

Finalmente  llegó la posibilidad de conocer este magnífico lugar, resultó ser que la hija de Barbara, Natalia,  escribió un libro sobre las agroturísticas de Polonia y conociendo a Jola preguntó si podemos visitarla. en su morada.  Pudimos ...partimos ... no fue facil de encontrarla,  localizada en un sitio boscoso, entre cumbres, con caminitos de tierra, solitaria y nosotros manejando  sin gps,  nos perdimos varias veces, pero que importa una perdida si  gracias a ella  se disftruta de tantas vistas impresionantes.

A z jabłkowym  urodzajem, nie do ogarnięcia w tym roku, spotykaliśmy się co krok i częstowalisśmy  sie hojnie  bo po to te jabłka ich wlaściciele przy drogach pozostawiali.

La cosecha de manzanas  este año fue tan abundandante,  que los propietrarios de los  jardines frutales dejaban en el borde de las carreteras  montañas hechas de frutas para que se sirvieran  los que quisieran llevarselas, nosotros no nos negabamos nunca...

Błądzenie po przepięknej okolicy i... w końcu dotarliśmy do celu...ojej!..ile estetycznych wrażeń!
Medio perdidos por el camino finalmente llegamos al sitio...que impresión tan bonita nos invadió!

"W oddali zamglone szczyty i pola ścielące sie miękko" tak napisała goszcząca kiedyś u  Joli , Lucyna . 

 A lo lejos las montañas envueltas en una ligera neblina,   cerca, los prados tendidos   suavemente...así decribió el lugar  Lucyna, una de las huespedes de Jola.

Przyjechaliśmy... cisza , spokój, błogie uczucie znalezienia się w magiczym miejscu, tylko piesek popatrzył na nas od niechcenia i tę ciszę zaklócił szczekaniem,  poinformował nas, że on tutaj jest bardzo ważny...przypomniałam sobie , że to pewnie Fiona, na dźwięk swego imienia  błysnęła okiem i tyle.

Joli nie było.

Llegamos...silencio,  paz, agradable sentir de que estamos en un sitio de magia,  solo el perro nos miró sin mucha confianza, ladró para mostrarse  importante... de repente recordé   su nombre...Fiona..la llamé pero parecía inmutable.

Jola no estaba en la casa...



No tak...przecież nie podaliśmy godziny naszej ewentualnej wizyty.
Na ganku Elunia, też na nas nie raczyla popatrzeć i dalej niewzruszenie zajmowała wygodny fotel..

Bueeeeno.... nos dimos cuenta que no  avisamos  a que hora nos vamos a presentar en la casa.

En el porche ,  en una butaca, entre almohaditas  se acomodó una gallinita,  Elunia ( conocía su nombre al leer  blog de Jola), lejos de inmutarse  siguió en su sitio.

Zaglądam w okna, pstrykam przez szybę tak na wszelki wypadek, gdyby Jola się nie pokazała.

Hago las fotos del interior  a través de las ventanas...por si Jola no llega y no tendré oportunidad de fotografiar la casa por dentro.

Fiona dalej na nas niby nie patrzy ale tylko niby,  jest czujna..

Fiona sigue mirándonos sin mirar..pero permanece  vigilante.

Obchodzimy dom,  zaglądamy do kóz.
Paseamos por los alrededores, entramos a la casita de los chivos.

"Pająki utkały w oknie firankę"
Las cortinas parecen tejidas por  las habiles arañas.

Elunia opuściła fotel gankowy...pozostawiła cenny prezent.

Elunia  abandonó la butaca... dejó un lindo regalito.

" tu fuksje zwieszają głowy"
Las flores de fucsias adornan las ventanas.

Obok ganku druga kurka zostawiła Joli swój podarek, Ułatwiają jej bardzo robotę, ma wszystko w zasięgu wzroku i ręki.

Al pie de porche, otra gallina deja su regalito, Jola  no lo tiene dificil, todo  está a la vista.

I nagle pojawiły się dwa  pieski,  ktoś wypuscił kozy ...Jola musiała być blisko, zjawiła się z pełnym koszem grzybów...była w niedalekim  lesie, korzystając z kilku dni wolnych od gości.

De repente aparecieron  otros perros, alguien soltó los chivos... llegaba Jola, se acercó cargando una cesta llena de hongos silvestres, fue al bosque aprovechando los días libres de huespedes.

No to mogłam się oddać robieniu zdjęć we wnętrzach chałupy.

Entré a la casa  y puse trabajar mi cámara .

Salon kąpielowy zapiera dech,
El salón de baño quita la respiración.

nawet susząca się pościel  komponuje sie artystycznie z wnętrzem.
Las  sábanas  secándose dan impresión de formar parte de una sofisticada decoración..

Urodzaj orzechów w tym roku był równie  obfity jak ten  jabłkowy..
La cosecha.de los nueces  fue tan abundante como la de las manzanas.

Kuchnia, stól jadalniany
La cocina, la mesa del comedor.

Po przemiłej rozmowie przy herbatce z Jolą ,   wychodzimy z pewnym ociąganiem się...było naprawdę pięknie.

Después de una tertulia  agradable acompañada de un sabrosísimo té abandonamos el sitio con un poco de pereza....

Pozdrawiam  y saludos.