Lizbona zdobywa moje serce...Lisboa esta ganando mi corazón.

Lizbona  to tramwaje , wszyscy sie nimi zachwycają a szczegolnie tymi o numerze 28 wspinającymi  sie na wzgórze  zamku  Sao Jorge, są jeszcze inne, trochę mniej sławne  czyli piętnastki jeżdżące do Belem.

Lisboa y sus tranvias, todo el mundo queda maravillado con sus encantos, especialmente famosos son  los que llevan el numero 28 , son los que suben a la cima donde   reina el Castillo de San Jorge, hay otros un poco menos famosos,  los 15, estos van a Belem.

Do zamku Sao Jorge wybrałyśmy się jednak na piechotę, szłyśmy  uliczkami Alfamy, najstarszej dzielnicy Lizbony, ale nie sposób było  nie zwracać uwagę na  tramwaje, nie mogłam powstrzymać się od robienia zdjęć i w tym transie o mało nie  przeoczyłam katedrę lizbonską,  SÉ  .  Jest na tym zdjęciu robionym tramwajowi, i nawet uchwyciłam niechcący jej charakterystyczną rozetę.

Al castillo decidimos ir a pie, caminamos por las callecitas estrechas de Alfama, la mas antigua parte de Lisboa, durante la subida no habia manera de no fijarse en estos vehiculos que tortuosamente se desplazan entre  las casas y gente caminando. Toda la atencion mia iba hacia ellos y casi pasa inadvertida la catedral de Lizboa, la SÉ. En el fondo de la foto logré captar algo de la iglesia y su bella roseta.

Wnętrze katedry jest bardzo ciemne, trudne  do sfotografowania, katedra jest  jedną z najstarszych budowli w Lizbonie, zbudowana w 12 wieku, w ciągu  9 stuleci przeszła wiele , pożary, trzęsienie ziemi w 1755 roku, spowodowało to  liczne zmiany w jej architekturze.

El interior tiene muy poca luz, asi que es dificil tomar las fotos,  la catedral es una de las mas antiguas construcciones de Lisboa,  fue fundada en el siglo XII y durante casi novecientos años ha pasado por   muchos desastres, incendios y ante de todo por el terremoto de 1755,  su original aspecto sufrió algunas transformaciones.

                                                                  Główna kaplica
                                                                 La capilla mayor

Wzruszjąca Pieta

Impresionante Pietá

Dalej idziemy krętymi uliczkami od czasu do czasu pojawia się w dole  nadbrzeżeTagu.
Seguimos por las callecitas  vislumbrando de vez en cuando la ribera del Tajo.

widzę przycumowany żaglowiec... zabiło mi serce, flaga wyglądała na wenezuelską
Veo un velero...la bandera parece venezolana

ale nie, to flaga Kolumbii, też miło, przecież to sąsiedzki kraj.
pero no, es la bandera de Colombia, igual me alegro , Venezuela y Colombia son paises vecinos.

patrzę na witryny  ulicznych sklepików,  w tym królują szmaciane ryby i trochę czerwonych serc do których można jak w dziesiątkę trafiać.

Al caminar reviso las vitrinas de las tiendecitas, en esta reinan los peces de tela  y los corazones a los cuales se puede dar en el blanco.

w tym  miliony bibelocików
Cuantas cositas y detalles

przy tej witrynie gwałtownie wyhamowałam

Aqui frené de repente

 zajrzałam  do wnętrza pełnego antyków...nawet  odważyłam  się zapytać ile taka figurka mogłaby kosztować...miła , bardo szykowna pani powiedziała mi , że ... że kosztuje około 1600 euro,  hm !!!!!  są to figurki świętych  z  19 wieku , które zwykło się ubierać  w stosowne ubranka w zależności od okazji...   wyszłam z pustymi rękami ze sklepu.

entré a la tienda llena de antiguedades, hasta pregunté por el precio de una de estas figurillas...muy amable y elegante señora dijo..hm...dijo, 1600 euros, y que son figuras de los santos de siglo 19 que se visten dependiendo de la ocasión..sali con las manos vacías.

 dalej restauracyjka i przy wejściu taki oto świecznik, ile lat kapania wosku?  i  ta zdumiewająca symetria.....
Un poco mas alla un restaurante y a la entrada este candelabro....  cuanto tiempo de  prender las velas y cuanta simetria

Doszłyśmy do cudownego miejsca,  Miradouro de Santa Luzia
Hemos llegado al sitio mágico , Miradouro de Santa Luzia

rozmarzyłam się
me quede encantada

ale trzeba dalej...Miradouro das Portas do Sol z patronem Lizbony św. Wincentym i kościół, Igreja Santa Engracia

seguimos caminando...Miradouro das Portas do Sol con la estatua del patrón de Lisboa San Vincente y en el fondo Iglesia de Santa Engracia

i znowu tramwaj
y otro  tranvía mas

przy kawiarence na miradouro  świetni muzycy
Al lado del café en el Mirador de las Puertas del Sol   unos excelentes musicos

i świetne widoki
e inigualables vistas

 i ciągle tramwaje
y de nuevo tranvías

w końcu docieramy do bram Castelo de Sao  Jorge, by nabrać sił, pijemy ginjinha na kocich łbach siedząc, ginjinha czyli likier wiśniowy , mocny i podany koniecznie w kieliszeczkach z czekolady, które dopełniając rytuału,  chrupie się na koniec
Finalmente llegamos a las puertas del Castillo San Jorge, para recuperar las fuerzas tomamos licor de guindas,  llamado ginjinha, sentadas en la calle . Sabroso, fuerte  y servido en las copitas de chocolate que al final tambien degustamos

przechadzamy się po zamkowych przestrzeniach, z których Lizbona przedstawia sie jeszcze piękniej
Paseamos por los espacios del Castillo, desde donde Lisboa se ve más bonita todavía.

na murach przechadzają się pawie ( zdjęcie dla Ilonki)
En los muros se lucen los pavos (foto para Ilonka)

a poza murami zamku koguty przysiadły  kolorowe
en afueras del castillo se juntaron los gallitos de todos colores.

uliczki przyzamkowej dzielnicy wąskie i pełne uroku
Al lado del castillo unas callecitas angostas invitan al paseo

czasem dodatkowo jeszcze zdobione przez swych mieszkańców, piesek  szmaciany  jak żywy.

toda una escenografia, el perrito es de tela pero parece de verdad

Schodzimy ze wzgórza , inaczej wygląda miasto w świetle zachodzącego słońca
Bajamos , la ciudad  al atardecer adquiere otro matíz ...

i mój, antykami pełen sklep już zamknięty ale jeszcze raz pstrykam , koguty wyjątkowe bo wiekowe

Mi tienda de antiguedades ya esta cerrada , tomo una foto mas , estos gallos son únicos, muy antiguos.

i te figurki do  ubierania
y otra foto de las figuras para vestir

tramwaje o zmroku,  i sylwetka  Sé
Por última vez  el tranvia,  ya fue de  tarde y  sus  luces estan prendidas.

Doszliśmy do Baixa (Dolne Miasto),  Elevador de Santa Justa  przypomina  gigantyczną  lampę.
En la Baixa el Elevador  de Santa Justa parece una lampara gigante.

Tak zakończył się ten dzień w Lizbonie...

     asi terminó un dia en Lisboa...

Pozdrawiam....saludos