Jeszcze Porto...recuerdos de Porto

Kiedy dzieci w szkołach, rodzice w pracy to dziadkowie często byli wywozeni na miasto i tam pozostawieni samym sobie. Po Porto można się włóczyć bez końca, zawsze można znaleźć jakieś  nie przedeptane jeszcze uliczki, przejść się innymi trasami. 

Cedofeita to deptak, taki dużo mniej wielkomiastowy, jak ten, reprezentacyjny, zwany Santa Catarina. Cedofeita jest bardziej kameralna, malutkie sklepiki, male restauracyjki i kawiarnie.

Cuando los niños se marchaban a la escuela, los padres a los trabajos, los abuelos solian ser "botados" en la ciudad  para que paseen.  Oporto  tiene  atractivos  infinitos, aqui uno  siempre  encontrara algo nuevo, unos caminos  que no ha pateado...

Cedofeita , un bulevar citadino, no tan famoso como el de Santa Catarina, mas recóndito pero lleno de sitios de recreación, cafetines, restaurantes  pequeñas tiendas, boutiques

Sklepik z pamiątkami, zastanawiam się czy w Polsce taka wystawa byłaby do przyjęcia.
Una tienda de souvenires, curiosa

Jest tutaj restauracyjka wenezuelska, gdzie raczyliśmy się autentycznymi  przysmakami z  tego teraz tak nieosiągalnego dla nas  kraju, przygotowują je Wenezuelczycy, którzy nie wytrzymali drakońskich warunków w tym kiedyś miodem i mlekiem płynącym państwie,  na ogól są pochodzenia portugalskiego, dzieci Portugalczyków, którzy kilkadziesiąt lat temu szukali sposobu na życie za Atlantykiem. Teraz ich dzieci,  wnukowie wracają do Europy  teskniąc za południowoamerykańskim krajem.

Aqui se encuentra un restaurancito venezolano, hemos probado sus platos, llevan el sabor de aquellas tierras, los propietarios son hijos y nietos de los portugueses que hace unas  décadas se emigraron a Venezuela en busca de un mejor porvenir...ahora  regresan a Portugal , la historia dio un vuelco drástico. 

Ulica czyli Rua Actor Joao Guedes a na niej świetny mural Joany Vasconcelos,  artystki portugalskiej,  jednej z najlepszych a moze nawet najlepszej wspołcześnie, wystawiała swoje prace miedzy innymi w w Muzeum Guggenheima w Bilbao,  na Biennale Weneckim, w Palacu Wersalskim.

La calle - Rua Actor Joao Guedes , vale la pena atravesar este sitio para deleitarse del mural de Joana Vascocelos, la gran artista Portuguesa, la mas importante en los artes temporeaños de este pais, ha expuesto  en los eventos mas famosos del mundo, en Museo Guggenheim de Bilbao, en Biennale de Venecia, en el palacio de Vesalles de Francia.

W pobliżu Rua de Santa Teresa , która spodobała mi się grą  kolorów..

En las cercanías del mural  se encuentra Rua de Santa Teresa que llamó mi atención por sus delicados  colores.

Lubię takie widoki a jeszcze bardziej kiedy  uda mi się złapać ptaka w locie.
Me encantan las escenas  de este tipo que aparecen repentivamente, y mas todavia,  cuando dejan su huella en una foto.

Guilherme Gomes  Fernandes  (1850-1902)zasłużony komendat Ochotniczych  Straży, zasłużył na własny placyk gdzie znajduje sięw dużo restauracyjek i kawiarni, tudzież cukiernie...odwiedziliśmy  taką gdzie podaje sie tylko eklerki z najprzeróżniejszymi i najfantastyczniejszymi nadzieniami,  było w czym wybierać.

Guilherme Gomes Fernandes (1850-1902),  un famoso bombero de Porto  que por sus logros en  el  campo de voluntariado  fue   honrado con una estatua y una placita alrededor de la cual se encuentran unas cafeterías, restaurantes, pastelerias...hay una  que sirve solo unos eclairs con los mas variados e increibles rellenos...hemos disfrutado de algunos de sus sabores.

Kościół - Igreja do Carmo,  w stylu w części barokowym, w częsci rokokowym. Boczna ściana cała w azulejos przedstawiających historię powstania zakonu karmelitów.

La Igreja do Carmo, de estilo barroco y rococó, la pared lateral cubierta de azulejoos representa las escenas relacionadas con la fundación de la Orden de  los Carmelitas en el monte Carmelo.

Wieża Kleryków, emblematyczna dla Porto.
La Torre de los Clérigos, emblemática para Oporto.

Na ulicy rozlega się  turkot starych jak świat tramwajów, wielka atrakcja turystyczna   i ozdoba ulic  Porto.
En la calle suenan los viejos tranvías  ahora convertidos  en una atracción turística  dando a la vez un toque grato a la ciudad.

W niebieskim mi bardzo ładnie.
El color azul luce en mi  muy bien.

Idziemy dalej, docieramy do ogrodu zwanego  Jardim da Cordoaria. Niewielki ale z pięknymi drzewami i kolekcją rzeźb. Z marszu robię zdjęcia niektórym..
Ramalho Ortigao, (1836-1915) sławny pisarz i dziennikarz portugalski.
Seguimos  y llegamos al Jardim da Cordoaria. pequeño pero repleto de las esculturas  y poblado por viejos y hermosos árboles. Sin detenerme, marchando, hago las fotos de algunas tallas 
Esta reprsenta a Ramalho Ortigao (1836 - 1915),  famoso escritor y periodista portugués.

Flora, rzymska bogini kwiatów i wiosny

Flora, la diosa  de  las flores y  la  primavera .

Porwanie Ganimedesa.
Rapto de Ganimedes

Stamtąd uliczkami  zeszliśmy w niższe partie Porto, wykorzystując okazję by z punktów widokowych patrzeć i nasycać wzrok  słynnymi widokami tego miasta. Dominuje katedra i obok bialy pałac biskupi, dawny,  dzisiaj siedziba władz Porto. No i nie może nie być niezbędnej , nieuniknionej , nieodzownej, obligatoryjnej... obecności mewy..

Del jardin Cordoaria bajamos a las partes mas bajas de Oporto,  aprovechamos cada mirador para deleitarnos de las panoramas de la ciudad. Sobresale la catedral y al lado, el antiguo palacio episcopal, hoy propiedad de minicipalidad de Oporto..y en esas ocasiones la presencia de las gaviotas es inevitable
.

Widać także słynny i emblematyczny, tak jak wieża Kleryków, most Don Luisa I
Y el  famoso y tan emblemático  como la Torre de Los  Clérigos, el puente de Don Luis I.

Rzeka Douro i jej brzeg  po stronie  Vila Nova de Gaia
La orilla del Duero del lado de Vila Nova de Gaia.

Pięknie grał co razem z patrzeniem na panoramę  wynosiło mnie na szczyty uniesień więc wrzuciłam do niebieskiego pudełeczka  kilka euro.
Este señor tocó la guitara en forma maestra y junto con la magia de las vistas me elevé al estado de gran emoción. Para agradecer este momento le dejé unos euros en su cajita azul. 

Schodzimy w stronę rzeki, tutaj,  co jest oczywiste, spodobał mi sie mur kamienny porośnięty paprociami.

Seguimos bajando hacia el rio, la foto la tomé encantada por este muro de piedra cubierto de los helechos.

Po drodze prawdziwie stare sklepiki, im starsze tym ciekawsze.
Y unas viejas tiendecitas, mas viejas,  mas interesantes.

Współczesny dzbanek, bardzo w moim guście.
Un jarron moderno, muy de mi gusto.

Zmęczeni i zachęceni zapachem,  który snuł się w pobliskich uliczkach zajrzeliśmy do maluśkiego lokaliku ze slynnymi pasteis de nata, robione i pieczone na miejscu,  zjada się cieplutkie, posypane cukrem pudrem i cynamonem  ze świetna cafe pingo - niewielką filiżanką mocnej kawy z odrobiną mleka.

Cansados, y llevados por un penetrante aroma a dulce horneado entramos a una pequeña pastelería , fue un lugar de pasteis de nata hechos y horneados en el lugar y a la vista de la gente,  Calienticos, espolvoreados con nevazucar y canela,  acompañados de un cafe pingo -  cafe fuerte con un chorrito de leche...fue una delicia indescriptible...

Schodzimy i schodzimy by dotrzeć na nabrzeże ...o jaka bezwstydna!
Bajamos... bajamos para llegar a la orilla de Duero...Oooo, que desvergonzada!

śliczniusia szopka, i to św, Jozef tuli Jezuska.
Lindo nacimiento e inusual, es San José, no María,  que mantiene en sus brazos  con una ternura infinita al niño Jesus .

i jesteśmy...a one krzyczą tak jak tylko mewy to potrafią.
La orilla...las gaviotas hacen la tan acostumbrada bulla.

no właśnie...ribeira i szpaler charakterystycznych kamieniczek
Ribeira y la pared de características  edificaciones..

I znowu wdrapujemy się na górne partie miasta..a to ponieważ chcę koniecznie pójść w rejony katedry by znaleźć chyba jedyną figurę  San Nepomucena w Porto a może w Portugalii...i znalazłam, znajduje sie w niszy  w jednym z naroży budynku kateralnego. To dla Artenki, do jej kolekcji

Hemos vuelto trepar las colinas de Porto, eso porque quise encontrar la talla de San Nepomuceno, que supe que esta en la esquina de la Catedral de Porto. eso para complacer mi amiga Artenka, que  persigue a todos los Nepomucenos del mundo.   Creo que este es el único en Porto y a lo mejor en  toda Portugal.

 A z murów placu katedralnego rozpościera się widok, którym  koniecznie trzeba się zachwycić ... i też mamy tę obowiązkowa a miłą niewątpliwie  obecność  mewy .
Desde los muros de la plaza de Catedral se abre otra amplia panorama  de la ciudad..y por supuesto,  la inevitable  presencia de la gaviota  . 

Góruje nad miastem wieża Kleryków.
De lejos destaca la Torre de los Clérigos

i już biegniemy na umówione miejsce  gdzie podjechal po nas  zięć ... a miasto pieknie płonęło...
miły spacer...
Y tiempo de correr al encuentro con nuestro yerno, nos recogió para regresar a la casa.
 La ciudad parecía incendiada.
Fue un paseo muy grato.

Wracam do miłych wspomnień w czasach paniki koronawirusowej.
Me sumerjo en recuerdos en tiempos de pánico provocado por la epidemia de Coronavirus.

pozdrawiam y saludos