Droga do Santiago cz.2....Camino de Santiago p.2

05.06.2010 Roncesvalles -  Bizkarreta  12 km

Po luksusowej nocy w hotelu  bo poprzedniego wieczoru  wzięliśmy sobie wolne od schroniskowego spania,  wypoczęci wyruszyliśmy w drogę. Tym razem  zdecydowaliśmy, że będziemy  nieść nasze ciężary. Wyznaczyliśmy sobie trasę, niezbyt długą, dwunastokilometrową , z Roncesvalles do Bizkarrety. Uznaliśmy , że podołamy śpiewająco.

05.06.2010 Roncesvalles -  Bizkarreta  12 km

Después de una noche de lujo en el hotel y no en el albergue, descansados, frescos emprendimos la caminata, decidimos cargar con nuestras mochilas y no usar el servicio de transporte, nos esperaba una ruta de solo 12 km  que no debería causar problemas.

Tuż poza  Roncesvalles znajduje się krzyż Roldana. legendarnego rycerza, siostrzeńca Karola Wielkiego, który, jak legenda głosi, miał zginąć w tym właśnie miejscu w 778 roku w wojnie z Saracenami, mial, bo podobno było inaczej.  Zdarzenie to  opisuje Pieśń o Rolandzie,  najstarszy francuski epos rycerski z XI wieku - autorem polskiego  przekładu jest Tadeusz Boy-Żeleński.  W XV wieku dla upamiętnienia tego faktu  w miejscu gdzie Roland miał stracić życie  postawiono krzyż, który jednak pod koniec XVIII wieku  znikł, po prostu, ale wiele lat później, w 2006 roku władze Nawarry uznały, że warto go na nowo postawić. I jest, stał się ciekawostką dla wędrowców,  obok  spotkaliśmy naszą Teksankę poznaną poprzedniego wieczora, kiedy wykonała  w schronisku wzruszający koncert, swój instrument  harfę ciągnęła za sobą na kółeczku.  Wędrówkę  odbywała  samotnie. Miałam nadzieję, że  spotkamy się  na dalszych etapach, co często się zdarza z raz poznanymi wędrowcami, ale nie, nie zobaczyliśmy jej więcej. 

Al salir de Roncesvalles nos topamos con la cruz  de Roldán,  Roldán fue un caballero francés que, como leyenda cuenta,  durante la venida de Carlomagno a España,  en el año 778 perdió  la vida  en una batalla  con los sarracenos precisamente en este sitio. Caso incierto históricamente, pero narrado por siglos y revelado en el Cantar de Roldan de siglo XI. 

En el siglo XV en este lugar para conmemorar el hecho han  colocado la cruz  que desapareció a finales  del XVIII. En el año 2006 el gobierno de Navarra repuso la cruz la cual resultó ser  una atracción para los peregrinos a Santiago. 

Y aqui precisamente  encontramos  a la señora de Texas que la noche anterior dío el concierto en el refugio de Roncesvalles, caminaba sola llevando su harpa ayudada por un invento con rueda.  Nunca mas la vimos, aún cuando sucede con frecuencia que los peregrinos se vuelven encontrar en otras  etapas del camino.

Przeszliśmy 3 km i na naszej drodze znalazła się   mała miejscowość, Burguete, zamarzyła nam się dobra kawa z  croissantem, etap nie był zbyt długi więc sobie pofolgowaliśmy, zasiedzieliśmy się na dłuższą chwilę. nie tylko zresztą my, było tam wielu pielgrzymów spragnionych  kawy  i pogawędki.

Takie momenty, zwyczajne  a jednak pozostają na długo w pamięci.

Después de 3km   entramos a la pequeña ciudad  de Burguete, nosotros con enormes  ganas de tomar café acompañado con croissant,  nos quedamos un largo rato en una cafetería,  no solo nosotros, hubo muchos peregrinos igualmente disfrutando del sitio...son estos momentos que nada extraordinarios perduran por mucho tiempo en la memoria.

i dalej w drogę

y a seguir!

 Zrobił pranie  i wymyślił sobie takie jego suszenie.

El lavó su ropa y encontró la manera de secarla.

Uwaga! zbliżenie

de cerca!

Za nami pozostało Burguete z kościółkiem św. Mikołaja.

Atrás quedó el pueblo de Burguete y su iglesia de San Nicolás.

Ciekawy mostek

Un curioso  puente.

i oczywiste jest, że zajęłam się obserwacjami botanicznymi, śliczny dziki orlik.

No dejo de observar la naturaleza...una linda aguileña silvestre

jaskry nad potokiem

Ranúnculos , botoncitos de oro al lado de un arroyo.

i doszliśmy  do następnej miejscowości, do Espinalu, i ...i....znowu dłuższy czas w jakiejś kafejce, było gorąco, a jak jest gorąco to ja wybieram dobrze schłodzone  piwo, rzadko się zdarza  ale się zdarza i w Espinalu się zdarzyło, reszta towarzystwa chłodziła się lodami.

Llegamos a Espinal, otro pueblo del Camino,  el  calor nos obligó a descansar un rato, buscamos  una cafetería,  para refrescarme pedí una cerveza bien fría, mis compañeros se decidieron por unos helados.

Espinal już poza nami

Seguimos dejando atrás el Espinal

Alto de Mezkiritz,  alto czyli wzniesienie,  bardzo pięknie porośnięte bukowym lasem i..... chłodek!

Y subimos al Alto de Mezkiritz,  cubierto por un bosque frondoso de hayas de  agradable y relajante frescor.

  

Z wzniesienia Meskiritz  schodzimy do  miasteczka a raczej pueblita Bizkaretta, gdzie postanowiliśmy  zostać tego dnia, wynajęliśmy sobie pokoje w Posada Nueva. Schroniska tutaj nie było.  Mieszkańców mało, mniej niż setka.  Malutka miejscowość a jej dzieje sięgają XII wieku.

De  la cumbre bajamos a la pequeña  aldea Bizkaretta   de solo cien habitantes, decidimos quedarnos para la noche en una sitio llamado Posada Nueva. La villa no dispone del albergue para los peregrinos. Un sitio  minúsculo pero  orgulloso de su historia que remonta al  siglo XII.

Po zameldowaniu  się w zajeździe pognaliśmy  w uliczki w poszukiwaniu sklepu, głód był dotkliwy, przeszliśmy wioseczkę wzdłuż i wszerz i w końcu na samym jej krańcu taki sklep się znalazł na dodatek bardzo dobrze zaopatrzony, właścicielka na wiadomość, że jesteśmy z Wenezueli, natychmiast wywołała z zaplecza swoją pracowniczkę , okazała się Kolumbijką. Rozmowa zeszła, musiała zejść,  na tematy polityczne i oczywiście na temat Chaveza, o którym wyraziła niepochlebną opinię, Raiza i ja byłyśmy wielce usatysfakcjonowane.

W zajeździe przygotowaliśmy sobie królewską biesiadę.

A wioseczka cudna, jak w Nawarze wszystkie.

Después de acomodarnos en la posada salimos a las calles urgidos por hambre, buscando la tienda, recorrimos todo el poblado, finalmente  conseguimos una, a la salida del pueblo muy bien surtida, alli la propietaria al saber que somos de Venezuela llamó a su trabajadora,  una emigrante de Colombia,  el encuentro para ella y para nosotros fue muy emotivo, hablamos hasta de Hugo Chavez ( no muy bien por cierto).

 Na  domach w dalekiej przeszłości ryto w kamieniu nazwiska właścicieli   i daty...ten miał tysiąc sześćset ileś.

En los muros de las casas se encuentran apellidos de los propietarios y fechas de la  construcción de sus viviendas,  esta data de 1600 y tantos.

W tle kościół  św. Piotra z XIII wieku.

En el fondo la iglesia de San Pedro del siglo XIII.

Okna pokoju wychodziły na mały placyk, gdzie  dzieci bawiły się  w torreadorów. Jesteśmy blisko Pampeluny, a ona  słynie z corrid i ulicznych gonitw byków.

Las ventanas de nuestro cuarto salían a la placita donde unos niños jugaban a los toreadores, Bizkarreta está cercana a Pamplona, famosa por las corridas y carreras callejeras de los toros.

06.06.2010  Z Bizkarreta do Larasoaña, 16km

Ten ranek był w kwiatach.

06.06.2010  de Bizkarreta a Larasoaña, 16 km

Amanecí floreada.

i w zieleni...ale też w deszczu, pierwszy rzęsisty deszcz na trasie.

Raiza entre  verdor de las plantas...pero también por primera vez nos llovió fuertemente.

Zmokłyśmy bardzo, widać na moim plecaku pelerynkę,  my też nałożyłyśmy takowe ale przestało padać więc nie załapały się na zdjęciu...jednak było nam mokro, całe szczęście, że dotarłyśmy do Zubiri, weszłyśmy do restauracji i w toalecie znieniłyśmy ubrania na suche. A potem poprosiłyśmy o gorącą herbatę.

La lluvia nos dejó mojadisimas, por suerte llegamos a Zubiri, donde en el baño de un restaurante nos cambiamos de ropa y disfrutamos de un té caliente...

Do miasteczka Zubiri prowadzi most zwany Puente de la Rabia na rzece Arga , czyli Most Wścieklizny, Legenda opowiada, że w czasie jego budowy a było to w XII wieku, znaleziono w skałach zalegających w rzece  relikwie świętej  Kwiterii, która   leczy zwierzęta i ludzi z wścieklizny, podobno ta cudowna terapia funkcjonuje  do dziś, chore zwierzę lub człowiek przechodząc przez most  pozbywa się tej przykrej choroby. Przeszliśmy przez most ale skoro wścieklizny nie mieliśmy więc trudno było to cudowne zjawisko sprawdzić.  

Para entrar a Zubiri se cruza el  río Arga por el Puente de la Rabia, según la leyenda en los tiempos de su construcción en el siglo XII,  en el río   entre las piedras aparecieron las reliquias de  Santa Quiteria, se creía que al pasar por el puente la santa curaba a los animales e inclusive humanos  de la rabia.

Wracamy na trasę już w suchych szatkach.

Retomamos el andar  con la vestimenta  seca.

i dotarliśmy do schroniska  w bardzo pięknym miasteczku Larrasoaña prowadzonego przez gminę, a w nim  76 łóżek,  spieszyliśmy się by być wczesnym popołudniem kiedy schronisko  otwiera swoje podwoje, zjawiliśmy się trochę wcześniej z niepokojem patrząc na ilość wędrowców  

 - czy dostaniemy miejsce? - 

załapaliśmy się...ufff... ten który zjawi się później może zostać bez miejsca noclegowego i wtedy zaczyna się problem.

     

Ja jak zwykle na wysokościach, Raiza też, na jej łóżku,  na dole ułożył się jakiś Azjata, chyba Koreańczyk, z którym nie było jak się porozumieć, Raiza na górze, Koreańczyk na dole, ciągle ktoś kradł im drabinkę, tzn Raizie, nie mogła zejść z wyżyn. a Koreańczyk ułożył się na swoim łóżku zamknął oczy pewnie zmęczony a może medytował jak przystało na Drogę  i nie było jak go poprosić żeby się przesunął, by Raiza mogła swoje nóżki oprzeć na jego łóżku i zejść...siedziała na wysokościach bezradna nie wiedząc co zrobić a ja patrząc na tę scenę dostałam głupawki  nie do opanowania, widok był przezabawny.  W końcu poszłam poszukać tej nieszczęsnej drabinki, miał ją jakiś bardzo otyły Francuz więc nie dziwota, że  drabinki potrzebował,   moja przyjaciółka mogła zejść a nasz Koreańczyk ani drgnął.

Finalmente llegamos al refugio municipal de Larrasoaña, un muy pintoresco pueblito.  El albergue disponía de 76 camas. Nos urgía llegar temprano lo antes posible antes que el sitio se llenara para no  tener que buscar otro lugar de pernoctar.  Lo logramos, yo como siempre ocupe la cama en las alturas, Raiza igual, pero tuvo del compañero en la parte de abajo , un señor de Asia, sospechamos que de Corea, con cual no hubo forma de comunicarse,  se acostó en su cama cansado. Raiza arriba, el abajo, alguien se llevo la escalera de Raiza, la pobre no pudo bajar, el coreano no daba señales de vida y no hubo como poner los pies en la cama de abajo...situación para mi fue comiquisima, me atacó una risa incontenible, por fin fui en busca de la escalera, la tuvo un, muy gordo, francés, que le tocó la cama de arriba y su gordura impedía que bajase sin escalera. Le quité la escalera y finalmente Raiza pudo bajar  y salimos al  pueblo. 

Wyszliśmy na miasteczko,  bardzo urocze, chcieliśmy je poznać  ale też coś zjeść, wszystko było zamknięte, był to dzień Bożego Ciała, w końcu gdzieś natknęliśmy się na jedyną restauracyjkę, gdzie coś można było przegryźć.

El pueblito nos pareció muy acogedor, lo recorrimos de punta a punta  a la vez buscando un sitio para cenar, todo estaba cerrado, fue el día de Corpus Cristi, finalmente encontramos un restaurancito lleno de peregrinos igualmente hambrentos y pudimos saciar nuestro hambre.

                             07.06.2010.   Larasoaña -Pampeluna,  16 km

Wstaliśmy najwcześniej jak się dało, cichutko by nie budzić innych, a szczególnie naszego Koreańczyka, przed nami było  16 km, plecaki dalej na naszych  plecach, mieliśmy dotrzeć de stolicy Nawarry, Pampeluny, a wcześnie wyszliśmy, by dostać  w schronisku miejsce, 

podejrzewaliśmy, że w Pampelunie może być trudniej ale też dlatego, że chcieliśmy trochę po tej Pampelunie  pochodzić. Wyszliśmy bez śniadania...

07. 06. 2010   Larrasoaña - Pamplona, 16 km

Amanecimos muy temprano, salimos en la oscuridad y sin desayunar, empacamos y nos vestimos silenciosamente para no despertar a los otros especialmente a nuestro coreano, nos esperaba 16 km para llegar a Pamplona,  la capital de Navarra , seguimos cargando nuestras mochilas, la partida tan temprana se debió a la intranquilidad  de no conseguir puesto en el albergue, pero también  para tener suficiente tiempo para conocer esta interesante ciudad.

Pierwsza wioseczka, Akerreta, śpiąca jeszcze, a my głodni...

La primera villa. Akarreta, pareció totalmente  sumergida en sueño.

tylko konie włóczące  się po dróżkach...potem była następna miejscowość Irotz, równie śpiąca, ale pewnie z myślą o  wczesnych pielgrzymach stał przy ścieżce automat, w którym taniusio można było sobie zafundować gorący napój, ja kawę!!!

Solo los caballos recorrían los senderos...entramos al Irotz, otro pueblo sin despertar  y nosotros hambrientos,  pero si encontramos un dispensador de café y té caliente, por supuesto que nos servimos , yo café.

Trasa wiodła obok autostrady ale ścieżka wysoka, autostrada gdzieś tam niżej, piękne tereny, piękna przyroda, 

La ruta fue trazada al borde de una autopista  , pero por una vereda muy por encima de su nivel entre unos terrenos campestres y una naturaleza muy fresca.

storczyki polne

las orquideas silvestres

Przechodzimy pod autostradą obrośniętą żarnowcem.

En un momento pasamos por debajo de la autopista.

i ciągle bez śniadania...

y continuamos sin desayuno.

i docieramy do Villavy...wreszcie większa miejscowość, przechodzimy przez most pamiętający panowanie Rzymian.

Llegamos a una ciudad mas grande, Villava y cruzamos por un puente que recuerda los tiempos  de dominio romano.

i w końcu mogliśmy zjeść śniadanie,  było wyjątkowo dobre, kanapka słusznych rozmiarów ze wspaniałą, hiszpańska wedliną i pieczoną papryką.

y finalmente encontramos un sitio para desayunar,  fue un desayuno excepcional...un sandwich de tamaño considerable con embutidos españoles  y pimentones horneados...hmmm...sabrosismo.

Villava łączy się z Burladą, przeszliśmy przepiękną aleją drzew,  platanów , których gałęzie zostały poprzeplatane i zrosły się  tworząc ocieniony tunel.

Villava se une con otro pueblo,  Burlada , caminamos bajo un tunel vegetal de los plátanos entrelazados.

Trochę sielskich widoczków z łaciatymi końmi.

Unas vistas bucólicas con los caballos curiosamente manchados.

i już jesteśmy na moście prowadzącym do Pampeluny czyli na puente de la Magdalena nad rzeką Argą,  Most Magdaleny jest z XII wieku.

y finalmente alcanzamos la meta...llegamos a Pamplona. 

Atravesamos  el Puente de Magdalena sobre el río Arga construido en el  siglo XII.

Pampeluna jest otoczona wspaniałymi murami obronnymi a  ja pod murami miasta w głębokiej fosie.

Pamplona fue protegida por una potente  muralla que hoy sigue mostrando su extraordinario estado. 

Brama  do miasta.

La entrada a la ciudad.

szczęśliwa , skończyło się wędrowanie w tym dniu,  jesteśmy na miejscu!

Feliz por llegar, algo cansada.

 Starówka ciasno zabudowana  kamienicami a plecak już bardzo mi ciążył..

La ciudad vieja muy densamente  edificada. 

Y mi mochila ya me pesaba mucho.

W drodze do schroniska przechodzimy obok ratusza ,  pierwszy w tym miejscu wybudowano w połowie XV wieku, w  XVIII  zburzono stary i postawiono  nowy o froncie w stylu rokoko...z tego ratusza dziś pozostał tylko  ten front reszta została całkowicie zmodernizowana, widać na zegarze, że dotarliśmy do Pamplony o 13. Świetna pora na znalezienie miejsca noclegowego i świetna na zwiedzenie miasta. 

Caminando hacia el albergue nos topamos con uno de los edificios mas hermosos de la ciudad - el ayuntamiento, en el siglo XV en este lugar han construido el primero , en el siglo XVIII fue derrumbado  y en su lugar han construido nuevo cuyo frontón  en estilo rococó perduró hasta hoy, el resto fue modernizado.

El reloj enseña la una de la tarde..muy buena hora de llegada,  quedó suficiente tiempo para visitar la ciudad.

A tak wyglądało schronisko, przepiękne, jedno z najpiękniejszych na trasie, zwie się "Jesus y Maria" , jest na 112 osób, znajduje się w dawnym kościele.

El albergue "Jesus y  Maria" , uno de los mas bellos en todo Camino,  tiene 112 camas y fue  establecido en una antigua iglesia.

Natychmiast udaliśmy się  na miasto.

Enseguida fuimos a las calles.

gdzie panowała bardzo miła atmosfera, poczuliśmy się  świetnie, ani znaku zmęczenia.

que mostraban un ambiente muy simpático, el ambiente en seguida nos atrapó, el cansancio desapareció por arte de magia.

A kiedy zobaczyliśmy te dziewczyny, pognaliśmy za nimi, spodziewając się,  że będzie   flamenco.

Estas jóvenes prometían un espectáculo de flamenco, hubo que seguirlas .

i było...tutaj  utknęliśmy na długo.

 y no nos equivocamos , aqui nos quedamos un largo rato.

Skończył się nasz 5 dzień na Drodze, cdn

Llegó a su final el quinto día del Camino... continuará

Pozdrawiam y saludos