Portugalia grudniowa...Portugal en diciembre..

Portugalia -         

                 

                palmy, azulejos, kościoły....jestem w Portugalii, lubię być w Portugalii, lubię jej   stare miasteczka, wioski, każde opowiadające jakąś legendę, jakaś historię,  wierną tradycjom i obyczajom,  z dobrą kawą  na każdym rogu i w co drugim domu, zamieszkuje ten kraj  lud przyjazny przybyszom, zapraszający placami targowymi gdzie nęcą owoce, warzywa, wino domowe, ryby złowione o świcie...

Portugal -

           

                  las palmeras, los azulejos, las iglesias...estoy en Portugal, me gusta estar en Portugal, me gustan sus ciudades y aldeas, cada uno tiene una historia que contar, cada uno es rico en leyendas...Sus pobladores son amables , amigables con los visitantes, fieles a sus tradiciones y costumbres, en cada esquina hay buen  cafe, los mercados populares se abarrotan  de frutas , verduras, vino de casa, pescado  del mar  atrapado al amanecer...

Portugalia wróciła mnie jesieni, w Polsce zostały bezlistne i czarne drzewa ...
Portugal me regreso al otoño, en Polonia quedaron los arboles  de ramas negras  y sin hojas...

weekend w parku narodowym Geres....
weekend en el Parque Nacional Geres

Espigeiros (spichlerze) wypełnione ziarnami, zbudowane tak, by myszy nie dobrały się do ich zasobów
Espigeiros  (horreos) llenos de granos, protegen las cosechas contra los roedores y pajaros

Ranki z zalegającą w dolinach mgłą
Las mañanas con  neblinas en paseo por el valle

Złotem błyszczące w słońcu pomarańcze
 El sol hace brillar el oro de las naranjas 

w miasteczku kościelne wieże i mury kamienne
En el pueblo.... la torre de la iglesia y los muros de piedra

W sanktuarium św Benedykta palące się gromnice,  każda brzemienna prośbą skierowaną  ku niebu
En el sanctuario de San Benedicto  velas encendidas, cada una cargada de ruegos dirigidos  hacia el cielo

a w dole rajski widok na rzekę Caldo

hacia abajo se abre una vista paradisiaca al valle del rio Caldo

powrót do pousady Encosta da Torre na obiad o smakach portugalskowenezuelskich
regresamos a la posada Encosta da Torre  para almorzar con los sabores portugueses y venezolanos

i spacer w pobliżu
y despues el paseo por los alrededores

aż do zachodu słońca
hasta el atardecer

znowu ranek  słońcem malującym  bromelię, która się czuje dobrze w tutejszym klimacie mimo, że pochodzi  z kontynentu amerykańskiego

llego  la otra mañana, el sol colorea la flor de las bromelias, que oriunda de America se siente bien en  este ambiente 

schodzimy w stronę  rzeki Homem mijając skromne zabudowania
Bajamos hacia el rio Homem  por el camino de casas modestas

i kapliczki zamknięte na klucz. To zdjęcie zrobione przez mały otwór zdradziło to co oczy nie mogły dojrzeć..
Las capillas de puertas cerradas . Tome la foto por una rendija , asi pude ver lo que los ojos no  adivinaron.

Dwa domki  kamienne są na sprzedaż...ten całkiem przyjemny ale bez terenu, za to z piękna winoroślą na ścianie
Dos casitas de piedra estan a la venta,  la  de la foto, me parecio agradable...pero no tiene terreno para jardincito,  la parra adorna su paredes anejas

a ten z niewielkim ogrodem ładnie pofałdowanym, ale jakby brzydszy...ożyły moje marzenia o zamieszkaniu w Portugalii
Esta con un terrenito ligeramente ondulado, la casa menos atractiva...se despiertan en mi los suenos de vivir en una casa de piedra en Portugal

schodzimy w niższe rejony doliny, chłodniej, szron jeszcze na opadłych liściach
Seguimos bajando al valle, se siente mas frio, las hojas con escarcha. el sol mananero no logro desaparecerla.

Wioska wygląda jak skansen, beczka do wyciskania soku winogronowego pamięta odległe czasy...
La aldea parece un museo, el barril para sacar el jugo de las uvas recuerda los tiempos pasados

Kamienne, omszałe starością meble ogrodowe
Los muebles del jardin cubiertos por musgo 

i jeszcze jeden espigueiro
y un espigueiro mas

z 1856 roku!
del ano 1856!

Mury domów koniecznie kamienne, z siatką fantazyjnie poskręcanych  gałęzi winorośli.
Los muros de las casas son de piedra, rodeadas de las  redes de  ramas de parra torcidas. 

Stare drzewo korkowca
El viejo arbol de corcho

i pola zdobione wiekowymi głazami
y los campos con enormes piedras de adorno

Zbocza w tarasach przygotowanych pod uprawy, srebrzące się szronem
Las laderas en terrasas preparadas para las siembras,  la helada nocturna las pinto de plata.

Ten  domek zwrócił moją uwagę pięknym położeniem w lesie i blisko rzeki
Esta casa llamo mi atencion, alguien la construyo dentro de un bosque y cerca del rio

Nad rzeką Homem unoszące się opary
El rio Homem envuelto en neblinas

i z kładką na drugi brzeg
un pintoresco puente de madera para pasar al otro lado del rio

droga w zamarzłych grudach
un sendero de tierra congelada

wracamy...znowu zachwycam się tym domem
de regreso, otra mirada a la casa bella

Każdy w ogródku musi mieć taką kapustę, to couve portuguesa ..w razie potrzeby zrywa się liść lub dwa  i posiekany w cieniutkie paseczki dodaje do zupy zielonej (sopa verde), specjału portugalskiego.

En todos los huertos de la casas siempre veo la couve portuguesa, ...es un ingrediente indispensable para la sopa verde muy popular en este pais, me imagino que  cada vez que se prepara el potaje, la ama de casa se dirige al huerto y corta una o dos de sus hojas...las pica en las tiritas delagaditas y a la olla!

W pousada posilamy się szarlotką, do portugalskich i wenezuelskich dań dodaję akcentu polskiego.
En la posada disfrutamos de szarlotka - dulce de manzana,  detalle polaco entre los platos venezolanos y portugueses...

  W drodze powrotnej do  Porto podziwiamy sztuczny zbiornik na rzece Homem, został skonstruowany w 1972 roku, w jego wodach zatopiono   wioskę Vilarinho das Furnas, w czasie suszy wody opadają i zatopiona 40 lat temu wioska wyłania się  pokazując  swoje kamienne ruiny. Dawni  jej mieszkańcy zachowali prawo do ziemi zagarniętej przez zalew i tych,  którzy chcą oglądac taką  trochę makabryczną scenerię, oprowadzają za niewielka opłatą wzdłuż brzegów jeziora.

  Por el camino del regreso a Porto decidimos visitar la represa de Vilarinho das Furnas, fue construida en el año 1972 sobre el rio Homem, en sus aguas quedo sumergida una aldea del mismo nombre. En el tiempo de pocas lluvias de las profundidades de las aguas comienzan surgir las ruinas de las casas de piedra enseñando su cara tragica de abandono . Los propietarios de modestas viviendas ahora hundidas, por poco dinero llevan a los turistas al lugar para enseñar el triste escenario, todavia son propietarios de los terrenos sacrificados.

Wszystkiego Najlepszego z okazji Świąt i Nowego Roku !!!

Les deseo Feliz Navidad y Feliz Año Nuevo!!!

pozdrawiam... saludos