Och Porto!...Oh Oporto!

Porto....Porto...Porto....trudno wyrazić i pokazać jego piękno, atmosferę i co tam jeszcze...mam do tego miasta wielką słabość, dobrze się tutaj czuję, lubię się po nim włóczyć, zaglądać w jego zakamarki, rozmawiać z jego mieszkańcami. 

Kilka zdjęć z ostatniej podróży ale na pewno nie ostatniej

Oporto.... Oporto... Oporto...es dificil expresar , enseñar toda su belleza, su ambiente, y tanto más....tengo por esta ciudad  una debilidad, me siento muy bien aqui, me encanta caminarlo, ver todos sus rincones, hablar con su gente.

 Rzeka Douro, jeden brzeg to Ribeira do Porto , drugi Vila Nova de Gaia.
El rio Duero... uno de sus margenes  ocupa La Ribeira do Porto, el otro Vila Nova de Gaia.

Dwukondygnacyjny most Luiz I, zbudowany przez Teofila Seyriga, ucznia Gustawa Eiffla
El puente Luiz I de dos pisos, construido por Teofilo Seyrig, el alumno de Gustavo Eiffel.

Widoki z mostu.
las vistas desde el puente

 Widok ze wzgórza katedry w stronę Gai gdzie produkuje się słynne wino porto..
La vista desde el alto de la Catedra hacia Gaia, donde se produce el famoso vino porto.

Atlantyk Atlántico

Ona wita się  z Atlantykiem, po raz pierwszy w życiu!
Ella saluda a Atlántico, por primera vez en su vida!

 Rzeka Douro uchodzi do Atlantyku właśnie w Porto.
El río Duero desemboca en el oceano atlántico, precisamente  en Oporto.

 Spacery na wielokilometrowej promendzie należą do  niewątpliwej atrakcji i nieziemskiej przyjemności.
El paseo por la promenade que cuenta  varios kilometros es uno de los placeres mayores y mas atractivos de la ciudad.

 Wzdłuż promenady mnóstwo szklanych kawiarenek,  można pić  dobrą kawę i zza szyb  dalej pochłaniać wzrokiem bezkresne oceaniczne wody.
A lo largo de la promenade hay tantas cafeterías con paredes de vidrio!  en momento de tomar café uno no quita la vista de las aguas oceánicas. 

ja i bialy transatlantyk

Yo y un transatlántico blanco

 i doczekaliśmy zachodu słońca
Y llegó el atardecer

Moja mała w różowym jego świetle nabrała nadspodziewanej energii.

Mi pequeña en su  rosada luz se cargó de gran energía.

 I znowu Porto z widokiem na Gaie.
Otra vez Porto y la vista hacia Gaia.

 Ciasne uliczki schodzace na brzeg rzeki, dachy Barredo.
Estrechas callecitas bajando a la orilla del rio y  techos del Barredo.

Flaga portugalska też od czasu do czasu bywa prana, suszy się  na wietrze razem z ..hm...bielizną.
La bandera de Portugal  a veces necesita de lavado, se seca al aire ...bueno...con  alguna la ropita interior.

 Dorodna palma i charakterystyczne ceramiczne azulejos
Exótica, muy robusta palma y bellos azulejos inevitables en la arquitectura portuguesa.

Bardzo dobrane kolorystycznie prześcieradło...
El color de las sabanas haciendo juego con el color de la casa.

 Koguty portugalskie tak portugalskie jak azulejos
Los gallos portugueses tan portugeses como los azulejos

 obrazek przybrzeżny
Una escena de la Ribeira

 Przechodzimy mostem na drugą stronę rzeki, do Gai.
Bardzo spodobały mi sie te buciczki
Atravesamos el puente , llegamos al otro lado del rio , a Gaia.

Como me gustaron estos zapaticos!

Ach...  przykuć się do miasta i unieśmiertelnić miłość!
Ah... encadenarse a la ciudad e inmortalizar el amor!

 Widok na Ribeirę zza szklanej kawiarni z nadbrzeża Gai
La vista hacia la Ribeira  a través de los vidrios de una cafetería transparente de Gaia.

 Nigdy nie za dużo kontemplacji miasta.
 Siempre hay tiempo para contemplar la ciudad.

 A potem wdrapać się do parku Cristal i jeszcze raz popatrzeć na miasto
Despues subir al Parque Cristal, y otra vez disfrutar de la ciudad.

 W parku takie oto ozdoby , zdjęcie zrobiłam dla Ilony Lisieckiej  (mojamalazagroda.blogspot.com)
En el parque estos adornos vivientes, esta foto la hice para Ilona Lisiecka ( mojamalazagroda.blogspot.com)

Kawa kawa kawa, wszędzie, w każdym zaułku, na każdej ulicy .

Café café café, en cada rincón, en cada calle.

 Majestic Cafe na ulicy Świętej Katarzyny, to bardzo luksusowy sposób na jej smakowanie
Majestic Café en la calle Santa Catarina,  una forma de lujo de saborear el café.

 Nocne Porto...słowa są zbędne
Porto de noche,  sobran las palabras

"...Porto, un duro misterio de calles sombrías y casas de color terroso, tan fascinante  todo eso como al anochecer las luces que se van encendiendo en las laderas, ciudad junto a un río que llaman Duero."

 Jose Saramago " Viaje a Portugal"

.....Porto, potężne misterium zacienionych ulic, domów koloru ziemi, tak fascynujące to wszystko jak fascynujące są zapalające się o zmierzchu światełka miasta rozłożonego na stokach otaczających rzekę zwaną Douro.
 ( moja nieudolna próba przetlumaczenia powyższych słów Jose Saramago z Podrózy do Portugalii, pisarza noblisty portugalskiego)

Och Porto! Oh Oporto!
pozdrawiam y saludos