Już jakiś czas temu osiągnełam 10000 kliknięć w mój blog, dobiega do 100 ilość moich obserwatorow a 19 kwietnia stuka mi roczek blogowy, więc moje pierwsze candy ogłaszam! I tak sobie postanowiłam, że będzie to ten aniołek andyski , czarnooki, czarnowłosy i trochę śniady, wyrzeżbiony przez 12 letniego chłopca , wnuka znanego artysty ludowego z La Mucuy, rzeżbiarza Mariana Rangela...Rodzina Mariana jest bardzo duża, liczy 10 dzieci i 16 wnuków ( na razie). Prawie wszyscy rzeżbią, nawet żony synów dłubią w drewnie.
Hace ya algun tiempo mi blog ha logrado pasar el número de 10000 visitas , se acerca a 100 la cantidad de personas observadoras, y el 19 de abril se cumple su primer añito, asi que anuncio por primera vez mi candy!
Y pensé que sería un angelito andino, de ojos y cabello negro , moreno, tallado por un muchacho de 12 años, nieto del artista popular, Mariano Rangel, el tallista de la Mucuy. La familia de el es muy numerosa, tiene 10 hijos, y 16 nietos ( por ahora), casi todos tallan, hasta las esposas de los hijos aprendieron modelar la madera.
To jest banerek ktory trzeba zamieścić w blogu, jeżeli takowy się pisze, i zamieścić komentarz pod tym postem, a jeżeli ktosś nie posiada bloga to wystarczy komentarz.
Esta es la foto que hay que anexar en su blog y escribir un comentario debajo de este post, si alguien no posee blog basta con el comentario.
Wykorzystuję okazję by opowiedzieć trochę o tej bardo znanej rodzinie w naszej wiosce.
Aprovecho el momento para contar algo sobre esta familia muy conocida en nuestro pueblito.
żona Mariana Rangela, matka dziesieciorga y babcia szesnasciorga, zdumiewajaco mlodo wygląda, poza tym szczyci sie niebieskimi oczami co jest cechą bardzo pożadaną w kraju gdzie króluja oczy czarne jak smoła. Mąż nauczył ja rzeżbić więc też zasiada w warsztacie i tworzy drewniane figurki w wolnym czasie od matkowania dzieciom i wnukom.
La esposa del Mariano Rangel, madre de 10 hijos y abuela de16 nietos, luce sorprendentemente joven, y presume de ojos azules, muy apreciados en un pais donde casi todos lucen ojos negros como carbón! El esposo le enseño tallar, asi que cuando termina con sus obligaciones de madre y de abuelita se sienta en el taller y crea sus personajes de madera.
Śliczna córka przy pracy...
La bella hija trabajando...
Malutka wnuczka, która kręci się po warsztacie i obserwuje co robią starsi. Odziedziczyła niebieskie oczy babci ku radości całej rodziny. Pokazała mi wszystkie rzeżby i kazała się sfotografować obok niedokończonego jeszcze dzieła dziadka. A na koniec w wielkiej tajemnicy pokazała mi zagródkę z małymi gąsiątkami....dzisiaj nabrało to akcentu wielkanocnego..
La pequeña nieta todo el tiempo da vueltas por el taller, observando el trabajo de los mayores. Heredó los ojos azules de su abuela lo cual tiene encantada a la familia. Fue mi amfitriona y me enseño todas las tallas, después quiso que la fotografiara al lado de la talla inconlusa del abuelo.
Finalmente me llevo a un pequeño jardincito y con orgullo me mostro un ganso con sus pequeños, hoy me parecen un adelantado adorno de Pascuas.
I Jezus ukrzyżowany też z Wielkiego Tygodnia
El Cristo crucificado evoca Semana Santa.
Kurki wyrzeżbił jeden z synów , bardzo mi przypadły do gustu , postawiłam je na znalezionym w rzece dobrze wymytym korzeniu. I też mogłyby być ozdobą Wielkanocy.
Las gallinitas las talló uno de los hijos, me encantaron tanto que las tengo en la casa sobre un pedazo de madera muy lavado por las aguas de nuestro río La Leona. También podrían ser un adorno pascualino.
En todo el taller uno se topa con los trabajos de los miembros de la familia.
Aniołek na candy jeszcze w towarzystwie innych aniołkow.
El angelito de mi candy todavia en compañia de otros.
A tutaj już w moim domu, pilnujac jego spokoju.
Aqui ya en mi casa , en procura de la paz...
W kącie warsztatu znalazłam podobiznę Generala Jose Vicenta Gomeza, andyjczyka, dyktatora wenezuelskiego w latach 1908-1935. Pamięć o nim do dzisiaj jest żywa, ale jak przystało na dyktatora siedzi teraz w kącie mocno zakurzony....albo....
En un rincón del taller encontré la figura de Juan Vicente Gomez, andino, dictador venezolano de los años 1908-1935. Todavía sigue presente en la memoria de muchos , pero como fue un dictador le toca lo justo, quedarse sentado bien empolvado en un rincón ..o...
...cuidar la entrada de un restaurante en Los Apartaderos, uno de los pueblos andinos mas altos .
Pozdrawiam, saludos
